کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
8837786 1612888 2018 23 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Walking and non-walking space in an equivalent virtual reality task: Sexual dimorphism and aging decline of spatial abilities
ترجمه فارسی عنوان
فضای پیاده روی و غیر پیاده روی در یک کار واقعی از لحاظ مجازی مجازی: دیمورفیسم جنسی و کاهش سن در توانایی های فضایی
کلمات کلیدی
ترجمه چکیده
حافظه فضایی ما را قادر می سازد مکان ها و اشیاء را در فضا قرار دهیم تا موقعیت خودمان را تعیین کنیم و روابط فضایی را در محیط ما کنترل کنیم. عملیات ما در یک فضای نمایش داده می شود که گاهی اوقات غیرقابل دسترسی است. در این حالت، عدم امکان حرکت در این زمینه افراد را به تکیه بر اطلاعات جمع آوری شده از دیدگاه های محدود متهم می کند. این مطالعه به بررسی استفاده از فضاهای پیاده روی و غیر پیاده روی با استفاده از دو معیار مجازی واقعیت مجازی می پردازد که در آن تنها جابجایی در یکی از آنها مجاز است. صد و پنجاه نفر به سه گروه سنی تقسیم شدند: 50-59، 60-69 و 70-79 ساله. موقعیت شروع به طور تصادفی به صورت شبه تصادفی تغییر یافت و دو سطح دشواری تعیین شد و یک و سه موقعیت یافت شد. نتایج حاکی از آن است که افراد 70 تا 79 ساله از توانایی های فضایی خود در مقابله با گروه های 50-59 و 60-69 ساله استفاده می کنند. در هر دو شرایط دشواری، شرکت کنندگان اشتباهات بیشتری را در فضاهای غیر پیاده روی انجام دادند تا در فضاهای پیاده روی. همه شرکت کنندگان در آخرین آزمایشات این کار بهبود یافتند. علاوه بر این، دیمورفیسم جنسی در سطح بالای دشواری ثبت شد، که مردان از زنان برتر بودند. این مطالعه از این ایده حمایت می کند که پیری سازماندهی نمایندگی های فضایی محیط را مختل می کند و این جنبه در شرایطی که جابجایی محدود است، قابل توجه است.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علم عصب شناسی علوم اعصاب رفتاری
پیش نمایش مقاله
فضای پیاده روی و غیر پیاده روی در یک کار واقعی از لحاظ مجازی مجازی: دیمورفیسم جنسی و کاهش سن در توانایی های فضایی
چکیده انگلیسی
Spatial memory enables us to locate places and objects in space, to determine our position and manage spatial relationships in our environment. Our operations are displayed in a space that sometimes is inaccessible. In this case, the impossibility of movement within the context forces individuals to rely on the information gathered from limited viewpoints. This study investigates the use of walking and non-walking spaces using two equivalent virtual reality tasks in which displacement is only permitted in one of them. One hundred and fifty participants were divided into three age groups: 50-59, 60-69 and 70-79 year-old subjects. The starting position changed pseudo-randomly and two difficulty levels were set, with one and three positions to be found. Results provided evidence for 70-79 year-old people impairment of their spatial abilities compared with 50-59 and 60-69 year-old groups. In both difficulty conditions, participants made more errors in the non-walking space than in the walking space. All participants showed an improvement in the last trials of the task. Moreover, sexual dimorphism was registered in the high level of difficulty, in which men outperformed women. This study supports the idea that aging impairs the organization of spatial representations of the environment, and that this aspect is more noticeable in conditions where displacement is limited.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Behavioural Brain Research - Volume 347, 16 July 2018, Pages 201-208
نویسندگان
, , , ,