Vestibular signals in primate cortex for self-motion perception

اندام های محیطی وستیبولار در گوش داخلی ما حرکت حرکتی سر را در زندگی روزمره تشخیص می دهند. این اطلاعات به سیستم عصبی مرکزی برای فرآیندهای اتوماتیک مانند رفلکس های حسی، کنترل تعادل و ایست قلبی و توابع شناختی بالاتر از جمله درک خود حرکت و جهت گیری فضایی ارسال می شود. اخیرا مطالعات نوروفیزیولوژیک یک شبکه برجستگی برجسته در قشر مغزی نادر را کشف کرده است. بسیاری از مناطق درگیر چندین سنسور هستند: نورون های آنها توسط سیگنال های ویستیبولار و جریان نور بصری مدول می شوند، که به طور بالقوه می تواند ارزیابی دقیق تر از طریق ادغام نشانه را تسهیل کند. ترکیب روانشناسی، محاسبات، ضبط فیزیولوژیکی و تکنیک های دستکاری علمی، کار اخیر، رمزگذاری و رمزگشایی سیگنال های ویستیبولار را برای ادراک حرکت خود در نظر گرفته است.