Nanomaterials at the neural interface

درهم آمیختن سیستم عصبی با دستگاه هایی که می توانند فعالیت الکتریکی سلول های عصبی را به طور موثر ضبط یا مدولاسیون نمایند، نشان دهنده پایه و اساس برنامه های کاربردی ترانزیستی آینده در مغز و اعصاب فعلی در تحقیقات عصب شناسی است. این دستگاهها، معمولا فعالیت سلول را از طریق میکروالکترودهای سنجش می کنند، باید با شرایط کار ایمن در محیط بیولوژیکی همراه با عمر مفید کنترل شده مشخص شود. اتصال پایدار دستگاه / اتصال الکتریکی عصبی به رابط، نیاز به تداخل تنگی بین سطح الکترود و غشای سلولی دارد. این هیبرید عصبی الکترودهای نشانگر نقاطی است بین ماهیت نرم بافت عصبی، تولید سیگنال های الکتریکی از طریق حرکت یون، و قلمرو سفت و محکم میکرو الکترونیک و دستگاه های پزشکی، برخورد با الکترون در حال حرکت است. ادغام کارآمد این نهادها برای نظارت، تحلیل و کنترل سیگنال های عصبی ضروری است، اما چالش های تکنولوژیکی قابل توجهی را به همراه دارد. بهبود تعامل سلول / الکترود و در نتیجه عملکرد رابط نیاز به مهندسی جدید از (نانو) مواد: تنظیم در خواص الکترود نانومواد ممکن است منجر به مهندسان رابط پروب که بهتر است با ملاقات با هدف زیستی خود را. در این بررسی مختصر، ما مفاهیم اخیر در فناوری های نانو و نانومواد را برجسته می کنیم که ممکن است به کاهش ناهماهنگی بین بافت و الکترود کمک کند، با تمرکز بر خواص مکانیکی دستگاه و ادغام بیولوژیکی آن با بافت.