Cerebral venous collaterals: A new fort for fighting ischemic stroke?

سکته مغزی در عصر جدیدی با استفاده از درمان آندوسکوکی علاوه بر ترومبولیز وریدی وارد شده است. با این حال، اثربخشی رژیم های درمانی فعلی ممکن است با عوارض جانبی مرتبط با آن کاهش یابد. به عنوان مثال، بیش از حد مجدد و بازآموزی بی فایده ممکن است منجر به انفارکتوس بزرگ، تورم مغزی، عوارض هموراژیک و زوال عصبی شود. درک سنتی پاتوفیزیولوژیک بر سکته مغزی ایسکمیک می تواند به سختی به این موارد رسیدگی شود. شواهد جمع آوری شده نشان می دهد که یک تخلیه وریدی مغزی، مخزن اصلی خون و سیستم تخلیه مغز، ممکن است به عنوان تزریق شریان برای تکامل سکته و عوارض بالینی باشد. اکتشاف بیشتر عملکرد چند گانه ای از سیستم ورید مغزی ممکن است پیامدهای جدیدی را برای پیش بینی نتیجه سکته مغزی و تصمیم گیری درمانی در آینده به وجود آورد. در این بررسی ما بر ویژگی های تشریحی و عملکردی سیستم وریدی مغزی تاکید می کنیم و ضرورت آن در تسهیل انفوزیون شریان و حفظ پرفیوژن مغزی در محتوای سکته مغزی است. سپس، مطالعات بالینی اخیر انتقادی خلاصه می شود که ارتباط بین وثیقه وریدی مغزی و نتیجه سکته مغزی ایسکمیک را با تکنیک های تصویربرداری پیشرفته نشان می دهد. یک طبقه بندی جدید سه سطحی سیستم وریدی برای نشان دادن ویژگی های متمایز عروق کرونر در تنظیم سکته مغزی ایسکمیک پیشنهاد شده است. در نهایت، ما در مورد مسائل جاری برای ارزیابی کلسترولهای درونی مغزی بحث می کنیم و چالش ها و فرصت های آینده برای استراتژی های درمانی را با توجه به این مفاهیم جدید ارائه می دهیم.