Patterns of landscape seasonality influence passerine diversity: Implications for conservation management under global change

اهمیت ناهمگنی زیست محیطی برای تنوع زیستی در مقیاسها به طور گسترده در تئوری اکولوژیکی به رسمیت شناخته شده و به طور گسترده توسط شواهد تأیید شده است. با این حال، درک ما از اثرات الگوهای زمان فضایی از ویژگی های کاربردی چشم انداز در تنوع زیستی هنوز بسیار محدود است. ما ارتباط بین غنای گونه های معمولی گذرین و پویایی عملکرد اکوسیستم، یعنی فصلی بودن، اندازه گیری شده توسط سنجش از راه دور ماهواره ای مورد بررسی قرار گرفت. ما بر روی منظره های روستایی یک پارک ملی کوه در پرتغال متمرکز شدیم که تغییرات سریع از موزاییک های کشاورزی و گیاهخواری را به منظره های زودگذر آغاز کرد. ما نتیجه گیری چند مدل را برای مقایسه فرضیه فصلی چشم انداز به عنوان یک راننده غنای گونه ای با سه فرض رقابتی که نشان دهنده ناهمگونی زیستگاه ساختاری، اختلال و دسترسی به منابع غذایی است، مقایسه کردیم. ما برای فصلی بودن زمین و ناهمگنی فضایی آن در توضیح غنای گذرگاهی در منظرهای روستایی کوه یافتیم. برعکس، هیچ حمایتی قابل توجه از فرضیه های باقیمانده یافت نشد. این نتایج، نقش تغییرات عملکرد اکوسیستم در فضا و زمان را برجسته می کند. آنها همچنین بر اهمیت بررسی روابط گونه-انرژی برای حفاظت در سطح چشم انداز تأکید دارند. به طور خاص، آنها از راهنمایی و پشتیبانی برای شناسایی ویژگی های عملکرد معنی چشم انداز استفاده می کنند که تنوع زیستی آن را شکل می دهد. نتایج ما بیشتر نشان می دهد که ابزار سنجش از راه دور محصولات و محصولات برای اندازه گیری این ویژگی ها و دنبال روند خود را از طریق زمان. معیارهای مبهم و صریح متغیر انرژی، مانند دامنه عملکردی بین زمستان و تابستان که از مشاهدات زمین حاصل می شود، می توانند تغییرات اجتماعی و محیطی جهانی را به واکنش گونه ها پیوند دهند و از درنظر گرفتن فصلی بودن چشم انداز در چارچوب های حفاظت و نظارت حمایت کنند.