Examining the effect of reoccurring disturbances on population persistence with application to marine mammals

ما یک زنجیره مارکوف دو دولتی برای توصیف اثر اختلالات مجدد را بر روی جمعیت ایجاد می کنیم که با مدل ماتریس زمان گسسته طراحی شده است. محیط با سه پارامتر تعیین می شود که میزان تأثیر اختلال، طول مدت زمان متوسط ​​تاثیر اختلال و زمان متوسط ​​بین اختلالات تعیین می شود. ما برای مقادیر رشد تصادفی یک تخمینی به دست می آوریم تا بررسی کنیم چگونه این سه پارامتر بر رشد جمعیت تاثیر می گذارند. از این تقریب، حساسیت و کشش نرخ رشد را با توجه به پارامترهای محیطی محاسبه می کنیم. ما نشان می دهیم که میانگین مدت زمان تأثیر یک اختلال و میانگین زمان بین اختلالات، به طور مساوی با نرخ رشد تصادفی همخوانی دارد. ما همچنین نشان می دهیم که کشش نرخ رشد تصادفی نسبت به تغییرات میزان ضربه بیشتر از تغییرات در میانگین مدت زمان تاثیر اختلال یا میانگین زمان بین اختلالات است. این نتایج بدون توجه به جمعیت مورد نظر انجام می شود. سپس ما یک فرمول بندی مدل را برای بررسی اینکه چگونه اختلالات، مانند نشت نفت، ممکن است بر جمعیت نهنگ اسپرم تاثیر گذار باشند، ارائه می دهیم. نتایج مدل نشان می دهد که، برای کاهش تاثیر اختلالات، راهبردهای مدیریت باید بر کاهش میزان تاثیر قرار گیرند. در عین حال، اگر بیشتر امکان کاهش طول مدت اثر یا زمان بین اثرات را داشته باشیم، مدیران باید بر روی هر کدام از آنها به راحتی دست یابند. علاوه بر این، هنگامی که به جمعیت نهنگ اسپرم اعمال می شود، مدل ما نشان می دهد که احتمال انقراض به طور چشمگیری افزایش می یابد، در حالی که فرکانس اختلالات افزایش می یابد اما تحت تأثیر این فرضیه نیست که تمام اختلالات دارای همان اندازه هستند.