How leaking and overproducing resources affect the evolutionary robustness of cooperative cross-feeding

متقابل تغذیه، مبادله مبادله منابع بین میکروب ها، همه جا وجود دارد؛ با این حال، مدل ها نشان می دهد که باید فریبنده باشد. کار اخیر نشان داد که دو مکانیسم جدیدی وجود دارد که می تواند متقاضیان را مجبور به رد تقلب ها کند، حتی در صورت عدم اتصال تنگ بین موجودات همکاری. اولین شکل گیری الگوی است که فیدرهای متقابل الگوهای منظم را تشکیل می دهند تا منابعشان از هم جدا شوند و تقلب ها نمی توانند هر دو را به دست آورند. مکانیسم دوم عدم اطمینان همسایگی است، که در آن تصادفات جمعیتی منابع را جدا می کند، بنابراین تقلب ها نمی توانند هر دو را به دست آورند. در اینجا ما از یک مدل فضایی تصادفی برای تست اینکه آیا این مکانیزم ها به طور تثبیت کننده پایدار هستند یا اینکه آنها تحت تحول تدریجی به سمت کاهش تولید منابع ذخیره می شوند، استفاده می شود. پاسخ به این بستگی دارد که آیا یک میکروب میتواند منبع را برای خود ایجاد کند بدون آنکه آن را به اشتراک بگذارد. اگر نمیتواند (به عنوان مثال اگر تولید بیشتر منابع به معنی به اشتراک گذاشتن بیشتر از یک منبع است)، هر دو مکانیسم به کار خود ادامه میدهند. در این مورد، تولید منابع مستقیما به فرد منفعت می بخشد و همکاری یک محصول جانبی است. اگر میکروب ها بتوانند بدون اشتراک آن منابع را ایجاد کنند (به عنوان مثال اگر تولید یک صفات الهی است)، عدم اطمینان همسایه به طور کامل شکست می خورد و شکل گیری الگو تضعیف می شود. در این مورد، هزینه گرایی به نفع مستقیم فرد نیست و تنها می تواند ادامه یابد، اگر ارگان های تعاونی با شریک خود مرتبط شوند. بدین ترتیب، سازه های رمان، که بدون ارتباطات تنگ عمل می کنند، از بین می روند. این نتایج برای بوم شناسی مصنوعی تاثیر می گذارد، چرا که آنها نشان می دهند که چگونه تغذیه مهندسی شده بر پایه تکاملی خود تأثیر خواهد گذاشت.