Evolution of cooperation in a hierarchical society with corruption control

مجازات به عنوان یک پیشگام بالقوه در حفظ و یا حتی تقویت همکاری های عمومی شناخته شده است، اما در عین حال، مشکل سوء استفاده کنندگان از مرتبه دوم را ایجاد می کند. به ویژه شواهد اخیر نشان می دهد که اگر مجرمان ممکن است در فساد دخالت کنند، مجازات های گران قیمت می توانند حفظ شوند. با این حال، چگونگی کاهش یا از بین بردن حوادث فساد اداری در جامعه انسانی پابرجاست. به عنوان عدم تقارن قدرت با سلسله مراتب ها مرتبط است، ما بررسی می کنیم که مجازات های گران قیمت بر تکامل همکاری در موارد بدون کنترل و کنترل فساد تاثیر می گذارد. در صورت عدم کنترل فساد، مجرمین آلتوسین قادر به مجازات مجرمان فاسد نیستند. مجازات فاسد، همکاری غیرنظامی را حفظ می کند، اما تضعیف تناقضات خصمانه را تضعیف می کند. در غیر این صورت، مجرمین آلتوسین می توانند مجازات های متقارن یا نامتقارن را در هر دو مجازات فاسد و متخلفان غیرنظامی اجرا کنند. در این مورد، همکاری های غیرنظامی و مجازات های آلتروریستی می تواند ارتقا یابد. و به عنوان ابزار کنترل فساد، سیاست مجازات نامتقارن در تقویت مشارکت عمومی و بهبود رفاه اجتماعی نسبت به مجازات متقابل موثرتر است. علاوه بر این، مهم نیست که آیا کنترل فساد در نظر گرفته می شود یا خیر، فساد ظالمانه ای که مجرمان غیر تعاونی مجازات می کنند، متضرر می شوند، یک فرم موثرتر برای افزایش همکاری در مقایسه با رشوه دادن است. بنابراین کار ما ممکن است بینش مربوط به اثرات فساد در همکاری های دولتی و سیاست ضد فساد را ارائه دهد.