Interactions between immunotoxicants and parasite stress: Implications for host health

بسیاری از ارگانیسم ها با انواع مختلفی از عوامل استرس زا و زیست محیطی روبرو هستند که بقای فردی را کاهش می دهند، در تعامل با دیگران باعث کاهش تناسب اندام می شوند. در اینجا ما اثرات دو چنین عوامل استرس زا را بررسی کردیم: قرار گرفتن در معرض ایمونوسیتیک و عفونت انگلی. ما پویایی عفونت درون میزبان و پاسخ ایمنی مرتبط با یک فرد را مدل می کنیم. ما هر دو اثرات غیرمستقیم غیر مستقیم بر سرکوب ایمنی و اثرات مستقیم آن بر سلامت و مرگ و میر افرادی که در معرض سمیت هستند قرار می گیریم. ما نشان می دهیم که قرار گرفتن در معرض سمی به مواد سمی می تواند عفونت را از طریق سرکوب سیستم ایمنی ترویج کند. این اتفاق می افتد به دلیل از بین رفتن پاسخ ایمنی که باعث گسترش سریع در بار انگل می شود. ما پیش بینی می کنیم که تراکم انگل درون میزبان به واسطه قرار گرفتن در معرض سمی مواد درونی حداکثر می شود، به جای اینکه ادامه یابد با قرار گرفتن در معرض سموم. علاوه بر این، قرار گرفتن در معرض مسمومیت بالا می تواند تنظیم سلول را تغییر دهد و باعث شکستن بافت سالم طبیعی شود، که از این طریق می توان نتیجه گرفت که خطر مرگ و میر بالاتر از میزبان است. ما این شکست را به سه مرحله افزایش استرس سمی طبقه بندی می کنیم و طیف وسیعی از شرایط را نشان می دهد که تحت تاثیر قرار گرفتن در معرض سموم باعث شکست در سطح درونی میزبان می شود. این فاز ها با رابطه بین وضعیت ایمنی، سلامت کلی سلولی و میزان قرار گرفتن در معرض سموم تعیین می شود. ما در مورد پیامدهای مدل ما در زمینه سلامت زنبور عسل بحث می کنیم. مدل ما ارزیابی چگونگی تاثیر استرس و عفونت آفت کش ها را برای ایجاد اختلال در پویایی درون میزبان زنبور عسل می دهد.