Cascading crashes induced by the individual heterogeneity in complex networks

درک عمیق از تولد، رشد و تکامل سیستم های زندگی به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفته است، اما پویایی سقوط سیستم ها بسیار فراتر از دانش ما است. برای این منظور، ما یک مدل دینامیکی برای نشان دادن رفتار فروپاشی شبکه های پیچیده ارائه می دهیم، که هر گره می تواند شبکه های فعلی را ترک کند زیرا آن همسایه های کمتری دارد یا بیش از یک نسبت خاص از لینک های همسایه خود را از دست داده است. متفاوت از آثار قبلی، احتمال برداشتن از شبکه برای هر گره با درجه اصلی آن هماهنگ خواهد شد، زمانی که شرایط ترک رضایت داده شود، که شامل همبستگی مثبت یا منفی با درجه اصلی و استقرار احتمال کاملا مستقل و ناهمگنی فردی به این سه طرح راه اندازی احتمالی پیوسته است. بسیاری از شبیه سازی های عددی نشان داده اند که طرح تنظیم احتمالات خروج تا حد زیادی بر رفتارهای سقوط سیستم تحت سه توپولوژی متفاوت از جمله شبکه های تصادفی، نمایشی و مقیاس آزاد تاثیر می گذارد. به طور خاص، طرح مثبت همبستگی بطور قابل ملاحظه ای بقای سیستم ها را بهبود می بخشد و همچنین افزایش قابلیت انعطاف پذیری شبکه های بدون مقیاس را افزایش می دهد. به شدت، نتایج کنونی میتواند به ما کمک کند تا بیشتر با دینامیک سقوط و خواص تکاملی سیستمهای پیچیده آشنا شود.