Modern pain neuroscience in clinical practice: applied to post-cancer, paediatric and sports-related pain

در دهه گذشته، شواهدی درمورد درد مزمن به طور نمادین شکل گرفته است. مطالعات متعدد نشان می دهد که بسیاری از جمعیت درد مزمن نشان می دهد تغییرات نوروپلاستیکی خاص در سیستم عصبی محیطی و محیطی. این تغییرات در تظاهرات بالینی، مانند یک حساسیت عمومیت یافته سیستم سموتوسنسوری منعکس شده است. علاوه بر حساسیت بالای انتقال بدون درز به سمت بالا، شواهدی وجود دارد مبنی بر تسکین درد از بالا به پایین به علت ناکارایی سیستم های مدولاسیون ناسازگار نزولی. این و دیگر جنبه های علوم اعصاب مدرن در حال اجرا در عمل بالینی روزانه است. با این حال، در حال حاضر استفاده از این دانش عمدتا محدود به جمعیت بالغ با مشکلات اسکلتی عضلانی است، در حالی که شواهد قوی تر شده است که همچنین در دیگر جمعیت های درد مزمن، این فرآیندهای نورولوپلاستی ممکن است به وقوع و تداوم مشکل درد کمک کند. بنابراین، این مقاله استراتژیک با هدف ارائه خلاصه ای از دانش مدرن علوم اعصاب مدرن و کاربرد بالقوه آن در مشکلات درد پس از سرطان، کودکان و مسائل مربوط به ورزش است.