Pharmaceutical cognitive doping in students: A chimeric way to get-a-head?

برای دانشجویان، تقاضای مطبوعاتی برای حفظ، عملکرد بالای سطح و رقابت با همسالان، یک محیط مناسب برای رفتار شناسی دوپینگ دارویی را ایجاد می کند. ما با هدف تعریف رفتارهای اخیر و نسبت سود / ریسک چنین رفتار و بحث در مورد مسائل مورد توجه قرار گرفتیم. شیوع دوپینگ شناختی دارویی در میان دانش آموزان از 1.3٪ به 33٪ در سراسر مطالعات گزارش شده است، با تغییرات بسته به کشور و تعریف دوپینگ شناختی دارویی. طبقات درمانی که اغلب به عنوان اهداف دوپینگ مورد استفاده قرار می گیرند، داروهای روانپزشکی و نوتروپیک هستند (متیل فنیدات، مدافینیل، پیتراتام)، کورتیکواستروئیدها، داروهای آرام بخش و بتا بلوکرها. برخی از مواد غیر قانونی همچون شاهدانه، آمفتامین و کوکائین نیز به منظور تقویت عملکرد ذهنی مصرف می شوند. در نهایت، محصولات غیرفعال مانند قرص های مبتنی بر کافئین یا نوشیدنی های انرژی و یا الکل، همچنین به طور گسترده ای توسط دانش آموزان مورد استفاده قرار می گیرند که انگیزه های آنها شامل افزایش عملکرد، تمرکز، حافظه و بیداری در طول دوره تجدید نظر و امتحان است. با این حال، اثربخشی انتظار (اغلب فریبنده) این محصولات با واقعیت تاثیر منفی متضاد در عملکرد شناختی مطابقت ندارد. به نظر می رسد مشخصات در حال ظهور دانش آموزانی که تمایل به رفتار دوپینگ دارند. بنابراین دوپینگ شناختی، مسئله تنظیم آن را مطرح می کند، باز کردن بحثی علیه، از یک سو، آزادی فردی و مزایای مورد انتظار جمعی، و از سوی دیگر، پیامدهای بهداشت، آموزش (درون) برابری و خطر موفقیت تحصیلات دانشگاهی. تقویت پزشکی مدرسه و دانشگاه، از طریق مبارزات پیشگیرانه و شناسایی افراد در معرض خطر، برای محدود کردن میزان، ریسک و آسیب های مرتبط با چنین شیوه هایی ضروری است.