Pricing forest carbon: Implications of asymmetry in climate policy

با استفاده از یک مدل ارزیابی یکپارچه، ما نتایج سیاست های آب و هوایی را بررسی می کنیم که کربن جنگل را به طور کامل تشخیص نمی دهند. به طور خاص، ابتدا به بررسی یک سیاست نامتقارن که میزان انتشار کربن از سوختهای فسیلی را به رسمیت می شناسد، در حالی که به طور کامل نادیده گرفتن کربن جنگلی را مورد بررسی قرار می دهیم. بعد، ما اهمیت نسبی عدم شناخت انتشار گازهای گلخانه ای را از کاهش ذخایر زیست توده جنگل بررسی می کنیم، در حالی که تشخیص عدم توزیع از رشد زیست توده جنگل نیست. ما نشان می دهیم که سیاست های کربن نامتقارن منجر به کاهش سطح رفاه و همچنین افزایش انتشار گازهای گلخانه ای و قیمت های کربن می شود. این اتفاق می افتد به این دلیل که منابع جنگلی به واسطه این سیاست های کربن ناکارآمدی اختصاص داده می شود. به طور کلی، ما متوجه می شویم که زمانی که برنامه ریزان اجتماعی برای انتشار گازهای خروجی از جنگل حساب نمی کنند، برنامه ریزان سطوح زیست محیطی را که بیش از حد بالا هستند و جنگل های زراعی را تعیین می کنند، کاهش می دهند و سطح نابودی جنگل ها را نیز کم می کند. نتایج ما همچنان نشان می دهد که شناختن انتشار جنگل به معنای تلفات رفاهی بزرگتر نسبت به تشخیص نیست.