دانلود مقالات ISI درباره درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد + ترجمه فارسی

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ACT یکی از درمان های شناختی رفتاری موج - سوم است که باعث افزایش انعطاف پذیری روانشناختی و ارتقاء سلامت روانی در بیماران می شود. این روش یک مداخله روان‌شناختی مبتنی بر شواهد است که راهبردهای پذیرش و توجه آگاهی (MINDFULNESS) را به شیوه های مختلفی با راهبرد های تعهد و تغییر رفتار در می‌آمیزد. این امر با هدف افزایش انعطاف پذیری روان شناختی انجام می شود. در ACT هدف این است که افراد بیاموزند وقایع درونی‌شان، مخصوصاً آن‌هایی را که ناخواسته‌اند، قضاوت نکنند و بپذیرند. ACT فرد را یاری می‌کند تا حسی متعالی از خود کسب کند. هدف کاربرد ACT آن است که به مراجع کمک کند تا ارزش‌های زندگی اش را مشخص کند و بر اساس آن‌ها اقدام به عمل کند. درمانACT در درمان اختلالات افسردگی و اضطرابی و همچینن برخی از اختلالات شخصیتی بخصوص اختلال شخصیت مرزی موثر است. درمان ACT را می توان به عنوان درمانی اصلی و یا درمانی ممکل برای پیشگیری از عود اختلالات روانشناختی بکار برد. هنگامی از درمان ACT به عنوان درمانی ممکل برای پیشگیری از عود بیماری استفاده می شود که از درمان دیگری برای درمان استفاده شده و اختلال به صورت کامل یا نسبی بهبود یافته است. استفاده از درمان ACT به عنوان درمانی ممکل برای پیشگیری از عود بیماری سبب می شود که احتمال بازگشت یا عود آن اختلال در آینده کاهش قابل توجهی یابد. ACT عموماً از شش اصل بنیادین زیر برای کمک به افزایش انعطاف‌پذیری روان‌شناختی مراجعان استفاده می‌شود: 1- گسلش شناختی: یادگیری روش‌هایی برای کاهش تمایل به عین واقعیت پنداشتن افکار، تصورات، هیجانات و خاطرات. 2- پذیرش: اجازه دادن به آمد و رفت افکار بدون اینکه با آن‌ها مبارزه شود. 3- تماس با لحظه اکنون: آگاهی از اینجا و اکنون؛ و تجربه آن با گشودگی و علاقه‌مندی. 4- مشاهده خود: دستیابی به حسی تعالی‌یافته از خود؛ تسلسلی از آگاهی که تغییرپذیر نیست. 5- ارزش‌ها: اکتشاف اینکه چه چیزی برای خود واقعی فرد بسیار مهم است. 6- اقدام متعهدانه: طرح‌ریزی اهداف بر اساس ارزش‌ها و تلاش متعهدانه برای رسیدن به آن اهداف.