دانلود مقالات ISI درباره Alexithymia + ترجمه فارسی

نارسایی هیجانی یا آلکسی‌تیمیا یک ساختار شخصیتی است که به عنوان یک ناتوانی بی‌نشانه بالینی در شناسایی و توصیف هیجان‌ها واحساسات فردی توصیف می‌شود. از نظر هیجانی توانمند بودن، رو به رو شدن افراد با چالش های زندگی را آسان تر کرده و سطح سلامت روانی آن ها را بهبود می بخشد. آلکسی تایمیا یا نارسایی هیجانی به عنوان یک پدیده ی هیجانی شناختی به اختلال خاص در کارکرد روانی اطلاق می‌شود که در نتیجه ی فرآیند بازداری خودکار اطلاعات و احساسات هیجانی به وجود می‌آید. برخی محققان اختلال در سیستم لیمبیک، جانبی شدن نابهنجار مغز و یا اشکال در کارآمدی ارتباط بین نیم کره‌ای را در ایجاد آن موثر دانسته‌اند. اما آلکسی تایمیا در ویرایش چهارم راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی به عنوان یک اختلال روانی طبقه بندی نشده بلکه ویژگی ای است که از شخصی به شخص دیگر از لحاظ شدت متفاوت می باشد. ویژگی های اصلی آلکسی تایمیا عبارت اند از: ناتوانی در بازشناسی و توصیف کلامی هیجان های شخصی، فقر شدید تفکر نمادین که آشکارسازی بازخوردها، احساس، تمایل و سائق ها را محدود می کند، ناتوانی در به کارگیری احساسات به عنوان علایم مشکلات هیجانی، تفکر انتفاعی در مورد واقعیت های کم اهمیت بیرونی، کاهش یادآوری رویاها، دشواری در تمایز بین حالت های هیجانی و حس های بدنی، قیافه ی خشک و رسمی، فقدان جلوه های عاطفی چهره، ظرفیت محدود برای هم دلی و خودآگاهی. بحث درباره ی اینکه آیا آلکسی تایمیا یک صفت شخصیتی ثابت یا یک پدیده ی وابسته به حالت است، چالش هایی را در بین محققان برانگیخته است. به همین دلیل، مطالعه ای با هدف ارزیابی ثبات آلکسی تایمیا در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی انجام شد. نتایج نشان داد که میزان آلکسی تایمیا و افسردگی به طور قابل توجهی بعد از 5 سال کاهش یافتند اما تفاوت نسبی در نمره های آلکسی تایمیا در طول این مدت ثابت ماند که این امر نشان می دهد این پدیده، ثباتی نسبی دارد. محققان معتقدند که آلکسی تایمیا در سنجش با معیار تورنتو یک مفهوم چندبعدی است و برخی ابعاد آن وابسته به حالت می باشند. این ابعاد شامل دشواری در تشخیص و شناسایی احساسات (DIF)، دشواری در بیان و توصیف احساسات (DDF) و تمرکز بر تجارب بیرونی (EOT) است. مطالعه هایی که بر روی اختلال های روانی مثل اختلال های خوردن، سوءمصرف مواد، اختلال استرس پس از سانحه، اختلال وسواسی جبری، اختلالات شبه جسمی و اختلال افسردگی انجام شده اند، آلکسی تایمیا را به عنوان یکی از عوامل مهم در نظر گرفته اند. میزان شیوع آلکسی تایمیا در اختلال استرس پس از سانحه 40 درصد، در بی اشتهایی عصبی 63 درصد، در پراشتهایی عصبی 56 درصد، در افسردگی اساسی 45 درصد، در اختلال هراس 34% و در سوءمصرف مواد 50 درصد گزارش گردیده است. در سال های اخیر ارتباط بین آلکسی تایمیا و افسردگی موضوع تحقیق های مختلفی بوده است. هینتیکا و همکاران نشان دادند که افسردگی و آلکسی تایمیا ارتباط قوی و مثبتی با یک دیگر داشته و این دو وضعیت هم پوشی دارند. ماتن و جنکاز هم در پژوهش خود نشان دادند که ارتباط قابل ملاحظه ای بین نمره ی کل آلکسی تایمیا و علایم افسردگی وجود دارد. علارغم وجود ارتباط بین آلکسی تایمیا و افسردگی، برخی مطالعات نشان می دهند که آلکسی تایمیا مستقل از افسردگی است. به عبارت دیگر، ارتباط علی بین این دو متغیر وجود ندارد. همچنین، برخی تحقیقات نشان می دهند که ارتباط ابعاد آلکسی تایمیا با افسردگی متفاوت است. برای مثال هاویلند و همکاران و هنریکس و همکاران دریافتند که بین دو بعد دشواری در تشخیص و شناسایی احساسات و دشواری در توصیف احساسات با افسردگی ارتباط مثبتی وجود دارد و تمرکز بر تجارب بیرونی که بعد دیگری از آلکسی تایمیا است با افسردگی در ارتباط نیست. اما مطالعه ی ماتن و جنکاز تنها تاییدکننده ی ارتباط بعد دشواری در توصیف احساسات با افسردگی است. پژوهش هایی نیز در مورد ارتباط آلکسی تایمیا و اضطراب انجام شده است و هر چند تعداد آن ها نسبت به موارد مرتبط با افسردگی کمتر است، اما محققان نشان داده اند که آلکسی تایمیا در افراد مبتلا به اختلال های اضطرابی بیشتر دیده می شود و ارتباط بین اضطراب و برخی از ابعاد آلکسی تایمیا (دشواری در شناسایی احساسات و دشواری در توصیف احساسات) را تایید نموده اند.