دانلود مقالات ISI درباره اختلال عملکرد دیاستولیک + ترجمه فارسی

اختلال عملکرد دیاستولیک (به انگلیسی: Diastolic dysfunction) نوعی از نارسایی های قلبی است. در این اختلال عملکرد ظرفیت پذیرش قلب کاهش یافته که منجر به محدودیت و کاهش میزان خون ورودی به قلب می شود. اختلال عملکرد دیاستولیک عمدتاً در زمینه بیماری هایی ایجاد می شود که عضله قلب را درگیر گرده و باعث کاهش خاصیت کشسانی (الاستیسیتی) قلب می شود، یا اینکه عضلات قلبی افزایش ضخامت پیدا نموده و مشکلات فوق منجر به کاهش ظرفیت پذیرش خون توسط قلب می شود. اختلال عملکرد دیاستولیک با کاهش آن در قسمتهای مختلف قلب، خود را نشان می دهد. از این مهمترین بطن چپ است. در وهله اول، این به دلیل این واقعیت است که او خون را از بین می برد دایره بزرگ، که حرکت آن را در امتداد عروق ارگان های داخلی تضمین می کند. همانطور که از قانون Frank-Starling شناخته شده است، که قلب موضوع است، مقدار خون به دایره بزرگ گردش خون وابسته به مقدار خون دریافت شده در طول diastole. تظاهرات اختلال آرام سازی قلب به معنی تغییرات غیر قابل برگشت است. به این ترتیب، دیگر قادر به بازگرداندن عملکرد دیاستولیک نیست. حتی در مرحله مدرن پزشکی. با این حال، اختلال عملکرد دیاستولیک بطن چپ، که درمان آن طول عمر است، باید با کمک روش های دارویی و غیر دارویی مورد اصلاح قرار گیرد. از سوی دیگر، توصیه های پزشکی مشخصی برای او وجود ندارد. شاید این به دلیل این واقعیت است که اختلال عملکرد دیاستولیک بطن چپ، که درمان آن به مکانیسم تشکیل آن هدایت می شود، یک بیماری مستقل نیست، بلکه نتیجه برخی از آسیب شناسی است. اغلب اوقات این است بیماری ایسکمیک قلب و ناهنجاریها. بنابراین، هنگام انتخاب درمان بیماری زمینه ای، اختلال عملکرد دیاستولیک در نظر گرفته می شود اختلال عملکرد دیاستولیک بطن چپ قلب، کاهش توانایی آن در پمپ کردن خون در حفره آن از ریه است سیستم شریانی. علل این پدیده عمدتا براساس کاهش انعطاف پذیری دیوارهاست. نشانه های اختلال عملکرد دیاستولیک در افزایش نسبت فشار نهایی به حجم نهایی ظاهر می شود. ضروری است که مفاهیم "اختلال عملکرد دیاستولیک" و "نارسایی قلبی دیاستولی" را تشخیص دهیم. نارسایی قلبی دیاستولی همیشه شامل اختلال عملکرد دیاستولیک می شود، اما وجود اختلال در عملکرد دیاستولیک میوکارد همیشه نشانی از کلینیک نارسایی قلبی نیست. به نوبه خود، اختلال عملکرد دیاستولیک میوکارد اغلب پیش از نقص عملکرد سیستولیک قلب است. با توجه به توصیه های اروپا، برای تشخیص نارسایی قلبی دیاستولی، سه شرایط لازم است: وجود علائم CHF؛ کسر تخلیه طبیعی یا کم (\u003e 45-50٪)؛ کاهش میزان آرامسازی دیاستولیک، انعطاف پذیری دیاستولیک یا انطباق با دیاستولیک بطن چپ.