دانلود مقالات ISI درباره ساناد، سامانه نام دامنه، سیستم نام دامنه + ترجمه فارسی

ساناد سرواژه سامانه نام دامنه (DNS) خوانده می‌شود. DNS یک سیستم سلسه‌مراتبی نام‌گذاری برای کامپیوترها، سرویس‌ها، یا هر منبع دیگری که به شبکه اینترنت یا یک شبکه خصوصی (LAN) متصل بوده، می‌باشد. وقتی می‌خواهید وارد وبگاهی شوید، باید نشانی کارساز وبش را بدانید. نشانی کارساز وب با نشانی آی‌پی مشخص می‌شود. اما به خاطر سپردن نشانی آی‌پی، دشوار است. می‌توان به جای نشانی آی‌پی، از نام‌های دامنه استفاده کرد. برای هر نشانی آی‌پی یک نام دامنه در نظر گرفته شده‌است. هر سازمانی که دارای یک شبکه کامپیوتری است حداقل مجهز به یک سرور مرکزی است که پرس و جوهای DNS را کنترل و سازماندهی می کند. این سرور که Name Server نامیده می شود فهرستی از همه آدرس های IP اختصاص داده شده به کامپیوترهای موجود در آن شبکه را نگه می دارد. این سرور همچنین آدرس های IP آن دسته از کامپیوترهای خارج از شبکه را که اخیراً مورد دسترسی قرار گرفته اند نیز نگه می دارد. هر کامپیوتر در هر شبکه باید مکان تنها یک Name Server را بداند. همچنین این امکان در سرور های هاستینگ نیز وجود دارد، به این ترتیب که شما برای دسترسی به یک وبسایت خاص در اینترنت، به جای دسترسی از طریق آدرس آی پی، با استفاده از نام دامنه به آن دسترسی می یابید. هم Domain Name (دامنه) و هم IP address (آدرس آی پی)، کاربر را به یک وب سرور مشخص هدایت می کند، اما Domain Name، هم برای استفاده و هم برای به خاطر سپردن به مراتب راحت تر است. بدون DNS کاربرها مجبور هستند برای وارد شدن به هر بخشی از اینترنت از اعداد خسته کننده IP Address استفاده کنند. همانگونه که اشاره شد، اسامی نمادین در شبکه اینترنت که خود در قالب حوزه‌ها و زیر حوزه‌ها سازماندهی شده‌اند، در یک فایل متمرکز ذخیره نمی‌شوند بلکه روی کل شبکه اینترنت توزیع شده‌اند، به همین دلیل برای ترجمه یک نام به نشانی آی‌پی ممکن است چندین مرحله «پرس و جو» صورت بگیرد تا یک نشانی پیدا شود. روش‌های جستجو: طبیعی است که یک پرس و جو برای تبدیل یک نام حوزه همیشه موفقیت آمیز نباشد و ممکن است به پرس و جوهای بیشتری نیاز شود یا حتی ممکن است یک نشانی نمادین اشتباه باشد و هیچ معادل نشانی آی‌پی نداشته باشد. سه روش برای پرس و جوی نام در سرویس دهنده‌های نام وجود دارد: 1- پرس و جوی تکراری (به انگلیسی: Iterative Query) 2- پرس و جوی بازگشتی (به انگلیسی: Recursive Query) 3- پرس و جوی معکوس (به انگلیسی: Reverse Query)