دانلود مقالات ISI درباره گالانین + ترجمه فارسی

گالانین Galanin یک نورو پپتید 29 ( در انسان30 )اسید آمینه ای است که ابتدا در سال 1983 از روده خوک جداسازی شد و به طور گسترده ای در سیستم اعصاب مرکزی و محیطی بسیاری از گونه های پستانداران بیان می شود. این نوروپپتید ابتدا به صورت پروتئین پیش ساز 123 اسیدآمینه ای پریپروگالانین سنتز می شود. شواهد قابل قبولی وجود دارد که گالانین یک پیامآور سلولی مهم در سیستم عصبی مرکزی می باشد و یک نوروپپتید باعملکرد چندگانه است که در بسیاری از اعمال فیزیولوژیکی و روانشناختی از جمله کنترل ترشح هورمون، درد، تغذیه، رفتارهای جنسی، تمرکز، یادگیری، افسردگی، صرع، آلزایمر و حافظه درگیر می باشد. مطالعه ای نشان داده شده که ترشح گالانین در چاقی و بی اشتهایی عصبی مختل می شود. همچنین گالانین درکنترل بالانس انرژی نقش دارد. اثرات متابولیک این پپتید شامل کاهش مصرف انرژی و کاهش فعال سازی سمپاتیکی بافت چربی قهوهای است. باتوجه به این اثرات گالانین و اثراتش برترشح هورمون (هورمون رشد و انسولین)، می توان گفت گالانین در تنظیم وزن بدن نقش دارد. همه این مطالعات نشانگر نقش مهم گالانین در کنترل اشتها و حفظ بالانس انرژی است. از طرف دیگر تحقیقات نشان داده گرسنگی با افزایش سطح اپینفرین و کورتیزول همراه است. گالانین از طریق 3 نوع گیرنده متصل شونده به G پروتئین اثرات خود را اعمال می کند که توزیع این گیرنده ها تا حد زیادی در مطالعات متعدد مورد بررسی قرار گرفته است. فعالیت نورون های گالانین در هسته های پاراونتریکولار و آرکوئت نوکلئوس هیپوتاالموس، دریافت غذا و وزن بدن را تحت تاثیر قرار می دهد.