دانلود مقالات ISI درباره لیپوپروتئین پرچگالی یا اچ‌دی‌ال + ترجمه فارسی

چربیهای موجود در مواد غذایی و نیز چربیهایی که توسط کبد و بافت چربی (Adipose) ساخته می‌شوند باید برای مصرف و یا ذخیره شدن به کمک جریان خون به بافتها و اندامهای مختلف انتقال یابند. لکن از آنجایی که چربیها در آب نامحلول هستند انتقال آنها توسط پلاسمای خون میسر نیست. از همین رو، لیپیدهای غیر قطبی مانند تری اسیل گلیسرول و استرهای کلسترول با لیپیدهای آمفی‌پاتیک (فسفولیپیدها و کلسترول) و نیز با پروتئینها همراه گردیده و مجموعه‌های لیپوپروتئینی را تشکیل می‌دهند که با آب امتزاج پذیر بوده و توسط پلاسما قابل انتقال هستند. انواع لیپوپروتئین‌ها شیلومیکرونها: که سبک‌ترین لیپوپروتئین‌ها بوده و منشا آنها چربیها و بویژه اسیل گلیسرولهایی هستند که در روده جذب می‌شوند. شیلومیکرونها حاوی مقادیر بسیار اندکی پروتئین هستند. لیپوپروتئین‌های با چگالی بسیار کم (VLDL): که در کبد ساخته می‌شوند و عمل آنها انتقال تری اسیل گلیسرولهای تولید شده در کبد به سایر اعضای بدن می‌باشد. لیپوپروتئین‌های با چگالی کم (LDL): که محصول آخرین مراحل متابولیسم لیپوپروتئین‌های VLDL می‌باشند. لیپوپروتئین‌های با چگالی زیاد (HDL): که در واکنشهای متابولیسمی شیلومیکرونها و لیپوپروتئین‌های با چگالی بسیار کم و نیز در متابولیسم کلسترول شرکت دارند. لیپوپروتئین پرچگالی یا اچ‌دی‌ال (به انگلیسی: High Density Lipoprotein)(در زبان عام کلسترول خوب) نوعی لیپوپروتئین هستند که به اچ دی ال (به انگلیسی: HDL) نیز معروفند. این دسته از لیپوپروتئین‌ها کلسترول را از بافتهای خارج کبدی به کبد بمنظور دفع در صفرا تسریع می‌کنند. میزان مناسب این نوع لیپوپروتئینها در خون، خطر ابتلا به بیماری کرنری قلبی را کاهش می‌دهد. یا لیپوپروتئین با دانسیته بالا را کلسترول خوب می نامند که کبد و روده ها آن را می سازند و فقط از جهت علامت اختصاری آن به لیپوپروتئین با دانسیته پایین شبیه است. شکل و عملکرد لیپوپروتئین با دانسیته بالا کاملاً با لیپوپروتئین با دانسیته پایین فرق دارد. ذرات لیپوپروتئین با دانسیته بالا همان طور که از نام آن ها بر می آید، حاوی مقادیر زیادی پروتئین هستند ولی چربی اندکی دارند. آن ها کلسترول اضافی تجمع یافته در دیواره عروق و نقاط دیگر را جمع کرده و آن را به کبد منتقل می کنند. اگر فرض کنیم لیپوپروتئین با دانسیته پائین تجمع یافته در دیواره عروق زباله های موجود در جریان خون هستند، لیپوپروتئین با دانسیته بالا مانند دستگاه زباله جمع کنی است که چربی های اضافی را از دیواره عروق جدا می کند و آن ها را به کبد می رساند تا از بدن خارج شوند. اگر سطوح لیپوپروتئین با دانسیته بالا در خون زنان کمتر از ۵۰ mg/dl و در خون مردان کمتر از ۴۰ mg/dl باشد، کم محسوب می شود. اگر مقدار لیپوپروتئین با دانسیته بالا در خون، ۶۰ mg/dl یا بیشتر باشد خوب و مناسب است. لیپوپروتئین با دانسیته بالا و بیماری های قلبی لیپوپروتئین با دانسیته بالا به عنوان یک عامل اصلی احتمال خطر بیماری های قلبی تصور شده است و سطح پایین این لیپوپروتئین با افزایش احتمال خطربیماری های قلبی مربوط می باشد. کسانی که به صورت پایدار و دایمی ورزش می کنند نسبت به همتای بدون تحرک ورزشی، سطح لیپوپروتئین با دانسیته بالای کلسترول را به صورت زیادی دارا می باشند. از این رو پیشنهاد اینکه ورزش این تغییرات سودمند را ترغیب میکند توجیه می کند.