دانلود مقالات ISI درباره پرکاری پاراتیروئید، هیپرپاراتیروئیدیسم + ترجمه فارسی

پرکاری پاراتیروئید یا هیپرپاراتیروئیدیسم عبارت است از افزایش مفرط هورمون پاراتیروئید در گردش خون به علت افزایش فعالیت یک یا چند غده از چهار غده پاراتیروئید که در بدن وجود دارد. این غده های بیضی شکل و به اندازه دانه برنج در گردن جای دارند. غده های پاراتیروئید، هورمون پاراتیروئد تولید می کنند. این هورمون به حفظ تعادل مناسب میان کلسیم در گردش خون و در بافت هایی کمک می کند که برای کارکرد درست به کلسیم نیاز دارند. علایم‌ شایع‌: اکثراً علامتی‌ وجود ندارد و ممکن‌ است‌ در یک‌ آزمایش‌ خون‌ معمول‌ کشف‌ شود. اگر علایمی‌ وجود داشته‌ باشند عبارتند از: ‌ درد شدید پهلو در اثر سنگ کلیه، درد مزمن‌ قسمت‌ پایین‌ کمر در اثر نرمی‌ استخوان، بروز شکستگی‌های‌ استخوانی‌ با صدمات‌ خفیف‌ به‌ علت‌ کم‌ شدن‌ کلسیم‌ استخوان‌ها، درد در قسمت‌ بالای‌ شکم‌ در اثر زخم‌ معده یا دوازدهه، یا التهاب‌ لوزالعمده‌. علل: ‌ تومورهای‌ خوش‌خیم‌ پاراتیرویید، گاهی‌ در اثر بزرگ‌ شدن‌ غدد پاراتیرویید بدون‌ علت‌ مشخص‌. عوامل تشدید کننده بیماری: وجود یک‌ بیماری‌ اخیر، به‌ خصوص‌ اختلالات‌ غدد درون‌ریز، سابقه‌ راشیتیسم یا کمبود ویتامین‌ د،‌ نارسایی‌ کلیه‌،‌ مصرف‌ مسهل‌ها،‌ مصرف‌ داروی‌ دیژیتال، زنان‌ بالای‌ 50 سال‌. هیپرتیروئیدیسم می تواند عواقب متعددی را به دنبال داشته باشد که عبارتند از: 1- مشکلات قلبی: یکی از جدی ترین مشکلات هیپرتیروئیدیسم درگیر کردن قلب است. 2- شکنندگی استخوان: هیپر تیروئیدیسم درمان نشده می تواند سبب ضعف و شکنندگی استخوان ها (استئوپروز) شود. 3-مشکلات چشم: افرادی با بیمای چشمی Gravesدچار مشکلات چشمی مانند بیرون زدگی، قرمزی و یا تورم، حساسیت به نور،دید تار و دید دوتایی می شود. 4- پوست قرمز و متورم: در بعضی موارد نادر افرادی با بیماری پوستی Gravesپوست تحت تاثیر قرار می گیرد و سبب قرمزی و تورم پوست به خصوص در ساق و کف پا می شود. 5- تیروئید سمی: هیپر تیروئیدیسم می تواند شما را در خطر تیروئید سمی قرار دهد و به صورت ناگهانی علائم را شدت دهد و منجر به تب، افزایش ضربان قلب و گاهی اوقات سبب هذیان گویی شود. درمان: در موارد خفیف که کلسیم خون و ادرار خیلی بالا نیست از داروهایی مانند استروژن در زنان یائسه، ویتامین D۳، بی فسفانات خوراکی مانند آلندرونیت، هیدراتاسیون با رژیم غنی از نمک، اجتناب از مصرف زیاد کلسیم و عدم مصرف مدرهای تیازیدی، فعالیت ورزشی جهت کاهش بازجذب استخوانی استفاده می‌شود. در موارد شدید جراحی غده پاراتیروئید ضروری است، البته هنگام جراحی اغلب بخشی از غده را جهت ترشح هورمون باقی می‌گذارند.