دانلود مقالات ISI درباره کار + ترجمه فارسی

کار (به انگلیسی: Labour) نیرو و توانی(جسمی یا فکری) است که فرد (یا افراد) با استفاده از آن و یاری گرفتن از ابزار(ساده، پیچیده، فنآوری در اختیار)، تغییر در مخاطب(انسان، حیوان، اشیا، کالا،. . . )، در جهت رسیدن به هدف مورد نظر ایجاد نماید. هر فعالیتی دارای هدف، ساختار و نتیجه مشخص است. هر فعالیتی هدف قابل پیش بینی شده و مشخص دارد. نتیجه انجام هر فعالیتی باعث می شود که کننده اش پاداش(مزد،) بگیرد(تشویق گردد)، یا تنبیه(جریمه)شود(تضعیف گردد. ) در هر فعالیتی حرکت فرد یا کالا مطرح است. تبدیل یا انتقال انرژی، کار نامیده می شود هرکاه نیرویی به جسمی وارد شود و آْن را از جایی به جای دیگر منتقل کند کار انجام شده است. چه به آن کار مزد بدهند یا ندهند. چه کم باشد یا زیاد، چه با کیفیت باشد یا بی کیفیت. حتی با بودن نیرو، کار ممکن است صفر باشد. مثلاً نیروی مرکزگرا در حرکت دایره‌ای هیچ کاری انجام نمی‌دهد، زیرا راستای نیرو بر راستای حرکت جسم عمود است و انرژی جنبشی جسم ثابت باقی می‌ماند. همچنین وقتی که کتابی روی میز ساکن است، میز (که نیرویی برابر وزن کتاب روبه‌بالا به آن وارد می‌کند) هیچ کاری روی کتاب انجام نمی‌دهد، زیرا جابه‌جایی وجود ندارد. آنچه از واژه کار در اذهان عمومی وجود دارد، با آنچه که در علم فیزیک به عنوان کار تعریف می‌شود، تفاوت دارد. در نظر عامه مردم هرگونه تلاش یا فعالیت را که از طرف یک شخص انجام می‌شود، کار می‌گویند، گو اینکه نتیجه این عمل مثبت، منفی یا بی‌ نتیجه باشد. اما از نظر علم فیزیک عامل انجام کار نیرو است و تنها در شرایط خاصی که عمل نیرو منجر به جابجایی جسم شود، می‌توان به عمل نیرو واژه کار را اطلاق نمود. بنابراین اگر نیرویی بر یک جسم وارد شده، ولی نتواند آن را جابجا کند، کار انجام یافته توسط نیرو صفر خواهد بود. به عنوان مثال فرض کنید یک سنگ بسیار بزرگی در یک محل قرار داده شده است. حال از یک فرد خواسته می‌شود که این سنگ بزرگ را جابجا کند. فرد هر چه نیرو وارد می‌کند و به اصطلاح هرچه زور می‌زند، نمی‌تواند سنگ را جابجا کند. در این حالت علم فیزیک می‌گوید که این فرد هیچ کاری انجام نداده است. در صورتی که از نظر عمومی وی کار انجام داده است. لذا واژه کار در علم چیز متفاوت از واژه کار در اذهان عمومی است.