دانلود مقالات ISI درباره چارچوب آلی _ فلزی + ترجمه فارسی

مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که چارچوب آلی _ فلزی یا MOF به عنوان دسته‌ی جدیدی از مواد نانو متخلخل برای ذخیره و جداسازی گازها مناسب هستند. این دسته از ترکیبات متخلخل توجه بسیار زیادی را در ده سال اخیر به خود جلب نموده‌اند که این توجه به دلیل اندازه بزرگ حفرات آنها، مساحت سطح بالای آنها، جذب انتخاب پذیر مولکول‌های کوچک و پاسخ های نوری یا مغناطیسی در حضور مولکول‌های مهمان است. MOFها به وسیله تجمع یون‌ها و یا کلاسترهای فلزی به عنوان مراکز کئوردیناسیونی و لیگاندهای آلی به عنوان اتصال دهنده یون‌های فلزی شکل می‌گیرند. این دسته از مواد خواص فیزیکی و شیمیایی خاصی دارند و از لحاظ ساختاری قابل طراحی و تنظیم هستند. علی رغم آنکه زئولیت های آلومینیوم سیلیکات به عنوان گونه ای از مواد متخلخل بطور فوق العاده ای در صنعت موفق هستند، هنوز چالش های قابل توجهی باقی مانده و مطالعات فراوانی نیز بر آن ها صورت می گیرد. این موضوع شیمیدانان سنتز کار را برانگیخته تا روش های سنتزی کاملا جدیدی را برای تولید مواد متخلخل با حفراتی با ابعاد مولکولی و با آرایش فضایی منظم ابداع کنند. طراحی مواد با ساختار غیر اکسیدی و با تخلخل ریز، از این جهت که بطور کلی محدود به شبکه های فضایی چهاروجهی زئولیت ها نمی شوند جذاب هستند. فضای داخلی این دسته از جامدات متخلخل می توانند قطبیتPolarity) )موقعیت فضایی، عملکرد و واکنش پذیری کاملا متفاوتی نسبت به زئولیت های آلومینیوم سیلیکات معمول داشته باشند. اخیرا توجه شدیدی بر روی چهارچوب های فلزی- آلی ( Metal Organic Framework، MOF) و یا مخلوط های آلی- معدنی (Organic-Inorganic Hybrid) انجام شده است. ساختارهای متخلخل جدید حاصل پژوهش هایی در اوایل دهه 1990، بخصوص بوسیله رابسون (Rabson) و هاسکینز (Hoskins) است. این دانشمندان با ساخت چهارچوب های جامد بوسیله کئوردیناسیون لیگاند های چند دندانه به فلزات، چهارچوب هایی با فضایی ویژه را طراحی می کردند. این ساختار ها از پیوند های کووالانسی خطی لیگاند های چند دندانه (Multidendate Chelate) و استرئوشیمی (آرایش فضایی مولکول) دیکته شده توسط آرایش الکترونی و اندازه مرکز فلزی ناشی می شود. چارچوب های فلزی آلی بلورین (MOFs) در دسته های مواد متخلخل بالقوه بالا قرار دارند که می توانند در ذخیره، جذب / جداسازی، کاتالیز، به عنوان جاذب، در مغناطیس، طراحی حسگر و تحویل دارو استفاده شوند. MOF ها معمولا توسط خودآموزی تشکیل می شوند که در آن واحد های ساختمان ثانویه (SBUs) با جدا کننده های آلی (لیگاند) ارتباط برقرار می کنند تا شبکه های پیچیده ایجاد کنند. اسپیررهای آلی یا SBU های فلزی را می توان برای کنترل تخلخل MOF، که در خصوص ویژگی های آن و کاربرد آن برای برنامه های خاص بسیار مهم است.