دانلود مقالات ISI درباره حذف نیتروژن + ترجمه فارسی

نیتروژن در منابع فاضلاب شهری و یا صنعتی عموماً در شکل نیتروژن آمونیاکی و یا نیتروژن آلی می باشد. دامنه وسیعی از باکتری های هتروتروف در حین تجزیة مواد آلی، نیتروژن موجود در این مواد را به آمونیوم تبدیل می نمایند. حذف نیتروژن(به انگلیسی: Nitrogen removal) در واحدهای تصفیه فاضلاب: در فاضلاب بهداشتی، نیتروژن اغلب به صورت نیتروژن آلی و نیتروژن آمونیاکی یافت می شود. غلظت متوسط نیتروژن کل در فاضلاب بهداشتی تقریبا 35 میلی گرم در لیتر است. تصفیه فاضلاب بهداشتی تقریبا 15 % نیتروژن که عمدتا نیتروژن آلی مربوط به جامدات است را حذف می نماید. تصفیه بیولوژیکی متعارف فاضلاب تقریبا 10% دیگر از نیتروژن که مربوط به توده زنده سلولی است را حذف می کنند ه در تانک ته نشینی رسوب می نماید. در پساب حاصل از تصفیه بیولوژیکی فاضلاب تقریبا 90 % نیتروژن به صورت آمونیاک است. حذف نیتروژن در تصفیه فاضلاب می تواند در اثر بازگردش مایع رویی از هاضم های لجن به واحد های تصفیه فاضلاب کاهش یابد. ترکیبات نیتروژن و فسفر در پساب تصفیه خانه های فاضلاب سبب معضلات و مشکلات خطرناکی می شوند که به عنوان نمونه بیماری متوهموگلوبینیا در نوزادان در اثر مصرف آب آلوده به نیترات از آن جمله است. روشها و فرآیندهای مختلفی جهت نیل به کاهش نیتروژن پساب فاضلاب تا حد استاندارد در مقیاسهای مختلف بکار گرفته شده اند که یکی از آنها روش فرآیند لجن فعال می باشد بطوریکه می توان نشان داد 63 % اکسیژن مورد نیاز برای فرآیند نیتریفیکاسیون قابل بازیابی است و این بدان معنی است که روش مذکور می تواند در کاهش مصرف انرژی جهت استفاده از دمنده های هوا نیز بسیار موثر باشد. راههای حذف نیتروژن از فاضلاب: در واحد های تصفیه فاضلاب، چندین راه برای حذف نیتروژن و فسفر در تصفیه فاضلاب ورودی وجود دارد: روش میکروبیولوژی: نیتریفیکاسیون – دنیتریفیکاسیون: دنیتریفیکاسیون امکان حذف نیتروژن در تصفیه فاضلاب با نیتریفیکاسیون خوب را فراهم می آورد. کارایی کلی نیتریفیکاسیون – دنیتریفیکاسیون می تواند حتی تا 95 % باشد. روش شیمیایی و فیزیکی: آهک زنی، pH بالایی ( pH=10-11) را ایجاد می نماید که NH4+ را به NH 3 تبدیل می نماید که می تواند به وسیله هوادهی فاضلاب در برجهای آکنده خنک کننده، از محلول جدا شود. فرایند دنیتریفیکاسیون توسط باکتری هایی که عموماً هتروتروف بوده و نسبت به باکتری های آتوتروف که فرایند نیتریفیکاسیون را انجام می دهند، عمومی تر هستند، صورت می پذیرد. در این فرایند در شرایط انوکسیک (بی اکسیژن)، نیترات تبدیل به گاز نیتروژن می شود. در این واکنش بیولوژیکی، نیترات به عنوان الکترون گیرنده عمل می کند و باید ماده آلی (BOD5) نیز به عنوان الکترون دهنده وجود داشته باشد تا واکنشهای اکسایش و کاهش تکمیل گردد. ماده آلی مورد نیاز برای فرایند دنیتریفیکاسیون از سه منبع مختلف قابل تأمین می باشد که عبارتند از: - مواد آلی موجود در فاضلاب ورودی. - اضافه کردن مادة آلی خارجی مثل متانول و استات. - استفاده از مواد آلی موجود در داخل سلول باکتری ها از طریق ایجاد فاز خودخوری.