دانلود مقالات ISI درباره بیماری پریودنتال یا پیرادندانی + ترجمه فارسی

بیماری پریودنتال یا پیرادندانی (periodontal disease) به بیماری بافت‌های نگهدارنده دندان‌ها گفته می‌شود. بافت‌های نگهدارنده دندان‌ها عبارتند از لثه، الیاف اتصال دهنده دندان به استخوان و بافت استخوانی اطراف دندان. اگر بهداشت دهان و دندان به درستی رعایت نشود با ایجاد پلاک دندانی و ترشح سموم از میکروب‌های آن بافتهای مجاور تحت تأثیر قرار می‌گیرند. اگر مشکلی در هر یک از اجزا، نگهدارنده دندان در استخوان ایجاد شود فرد دچار بیماری پریودنتال شده است. این بیماری در مراحل اولیه یا درگیر کردن لثه باعث ایجاد التهاب لثه می‌شود که با خونریزی در هنگام لمس یا مسواک زدن آغاز می‌شود. در مراحل بعدی با درگیر شدن الیاف نگهدارنده و استخوان به مراحل پیشرفته تری می‌رسد. با فرارسیدن حالت پیشرفته این بیماری دندان‌ها لق شده و از دست می‌روند. بیماری پریودنتال اختلالی است که به علت عفونت و التهاب در لثه و استخوان اطراف دندان ها بوجود می آید. در مراحل اولیه که ژنژیویت نامیده می شود، لثه ها متورم و قرمز میشوند و گاهی با خون ریزی همراه هستند. در مراحل پیشرفته تر، پریودنتیت نامیده میشود که در این حالت لثه تحلیل می رود و حتی ممکن است بخشی از ریشه نمایان شود بطوری که در این افراد طول دندانها طویل تر از حالت عادی به نظر می رسد. بافت استخوانی اطراف دندانها نیز از طریق مکانیسم های متعدد دچار آسیب میشود و در نتیجه دندانها لق شده و در صورت عدم درمان، در نهایت دچار ریزش میشوند. بیماری پریودنتال یک عفونت جدی باکتریایی لثه است که اگر درمان نشود، لثه ها، رباط ها و استخوان ها را که از دندان های شما پشتیبانی می کند، منجر به از دست رفتن دندان شود. بیماری پریودنتال همچنین می تواند به مشکلات در سراسر بدن شما منجر شود، و خطر ابتلا به بیماری های قلبی و سکته مغزی و سایر مشکلات عمده را به همراه داشته باشد. خوشبختانه، بیماری پریودنتال معمولا تحت درمان قرار می گیرد وکنترل می شود. مراقبت از دهان برای جلوگیری از بیماری لثه بسیار مهم است، هنگامی که یک نفر دچار پریودنتال می شود باید درمان از دهان اغاز شود و به طور عمیق دهان ضد عفونی شود. در بسیاری از موارد، بیماری را می توان با مراقبت در منزل و مراقبت های روزانه مدیریت کرد، اما در سایر موارد، مداخلات پزشکی نیز لازم است. باکتری های موجود در محیط دهان، بافت پیرامون دندان را عفونی می کنند و موجب التهاب آن میشوند. عفونت و التهاب ایجاد شده در ادامه منجر به بیماری پریودنتال میشود. باکتریهایی که بدلیل عدم رعایت بهداشت دهان و دندان برای مدتی طولانی بر روی دندانها باقی می مانند، منجر به تشکیل لایه ای بنام پلاک دندانی میشوند که با گذشت زمان به لایه ای سخت بنام کالکلوس تبدیل میشوند. این تشکیلات بتدریج به فضای زیر لثه گسترش مییابند که پاکسازی آنها از طریق روشهای معمولی بهداشتی دشوار است و باید توسط دندانپزشک برداشته شوند تا از بروز و پیشرفت بیماری پریودنتال پیشگیری شود.