Periodontal disease as a potential factor of migraine chronification

میگرن یک اختلال مبنای قانونی پایه ای است که با وقایع عود کننده ای از ویژگی های ضربان قلب مرتبط با فتوفوبیا / فتوفوبیا، تهوع و استفراغ همراه است. عوارض اصلی در میگرن مزمن فرایند است که در حال حاضر به عنوان یک میگرن مزمن شناخته شده است. اگرچه مکانیزم های پاتوژنیک که ممکن است پاتوفیزیولوژی میگرن را تحت تاثیر قرار داده و مزمن احتمالی آن را به طور کامل درک کنند، مطالعات قبلی در بیماران با تغییرات مولکولی میگرن التهاب سیستمیک، التهاب نوروژنیک، اختلال عملکرد اندوتلیال، ایمنی ذاتی، اختلال پروتئین ماتریکس و خون مغزی مانع بیماری پریودنتال یک ضایعه التهابی ایجاد شده توسط باکتری است. پس از شروع عفونت باکتریایی، پاسخ ایمنی که مسئول حساسیت فردی می شود، ظاهر می شود. گونه های پیشرفته تر پریودونتیت، تغییرات مولکولی التهاب، اختلال اندوتلیال، اختلال پروتئین های ماتریکس و ایمنی ذاتی را نشان می دهد، مشابه مواردی که در میگرن دیده می شود. علاوه بر این، واسطه های مولکولی اصلی التهاب نوروژنیک مربوط به فعال شدن سیستم تریمینواسکولار، که ویژگی میگرن هستند، در مایع و مخاط مخاطی ملایم در افراد مبتلا به بیماری پریودنتال بیش از حد بیان می شود. فشار خون بالا، هیپرکلسترولمی، مقاومت به انسولین، سکته مغزی یا بیماری عروق کرونر، همراه با بیماری هایی هستند که بیماری پریودنتال و میگرن می تواند به اشتراک گذاشته شود. بنابراین، چندین مکانیزم و فرضیه ها می توانند ارتباط احتمالی بین هر دو بیماری را توضیح دهند. با این حال، مطالعات اپیدمیولوژیک و مولکولی برای فراهم آوردن درک بهتر این ارتباط بالقوه، که می تواند در کاهش زوج میگرن دخیل باشد، ضروری است.