دانلود مقالات ISI دربارهپلی‌متیل‌سیلوکسان + ترجمه فارسی

در بین سیلیکون ها پلی دی متیل سیلوکسان ها معمول ترین و پرکاربرد ترین سیلیکون ها به عنوان بایندر هستند در ساختار آنها دو گروه متیل بر روی اتم سیلیسیم واقع است. نوع فعال شده دی متیل سیلو کسان ها به عنوان داروی ضد نفخ با نام دایمتیکون و همچنین سایمتیکون شناخته شده است. . نوع فعال شده پلی‌دی‌متیل‌سیلوکسان به عنوان داروی ضد نفخ با نام دایمتیکون و همچنین سایمتیکون شناخته شده‌است. دایمتیکون به صورت قرص یا قطره مصرف می شود. همچنین این ماده در ترکیب با سایر داروها نیز تولید می شود مانند قرص و شربت آلومینیوم ام جی اس که حاوی هیدروکسید آلومینیم، هیدروکسید منیزیوم و سایمتیکون است. این پلیمر دارای دانسیته ۰. ۹۷۱ است و در آب غیر قابل حل می‌باشد. موارد مصرف: این دارو در کنترل علائم ناشی از احتباس گاز در دستگاه گوارش مصرف می‌شود. مکانیسم اثر: دایمتیکون احتمالاً باعث کاهش کشش سطحی حباب‌های گاز می‌شود. فارماکوکینتیک: این دارو بدون تغییر ازطریق مدفوع دفع می‌شود. مقدار مصرف: مقدار 40 میلی‌گرم از قطره یا2ـ1 قرص در روز بعد از غذا و هنگام خواب مصرف می‌شود. نکات قابل توصیه: 1 ـ رعایت رژیم غذائی و انجام ورزش مناسب برای جلوگیری از ایجاد گاز و مشکلات ناشی از آن اهمیت دارد. 2 ـ این دارو بهتر است بعد از غذا و هنگام خواب مصرف شود. 3 ـ قرص‌های دایمتیکون باید کاملاً جویده‌شوند. 4 ـ مصرف این دارو در درمان قولنج نوزادان توصیه نمی‌شود. محققان آمریکایی با استفاده از مولکول موجود در خمیر بازی، موفق به توسعه روش درمانی موثر برای مبتلایان به آلزایمر شدند. روش جدید درمان اختلالات مغزی و عصبی مانند بیماری نورون حرکتی و آلزایمر با استفاده از مولکول موجود در خمیر بازی (Silly Putty) امکانپذیر شده است. مولکول پلیمر سیلیکون به نام پلی‌دی‌متیل سیلوکسان (polydimethylsiloxane) در خمیر بازی کودکان نیز وجود داشته و باعث ایجاد خواص نامتعارف و غیر‌معمول آن می‌شود. محققان دانشگاه میشیگان اقدام به رشد دادن سلول‌های طناب نخاعی بر روی بستری ساخته شده از همان مولکول پلیمر سیلیکون کردند. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که اعصاب حرکتی (motor nerves) بر روی مواد فوق‌العاده نرم ساخته شده از مولکول پلی‌دی‌متیل سیلوکسان (PDMS) بر خلاف سطوح سفت و سخت طبیعی، سریع‌تر رشد می‌کنند. سلول‌های عصبی همچنین فعالیت الکتریکی قابل مقایسه با اعصاب حرکتی در بدن از خود بروز دادند. این نخستین مطالعه‌ای است که اثرگذاری مستقیم سیگنال‌های فیزیکی و شیمیایی بر رشد سلول‌های بنیادی جنینی انسان را نشان داده و شامل وادار کردن سلول‌های بنیادی جنینی به رشد و توسعه بر روی بستری ساخته شده از مولکول PDMS است. محققان امیدوارند که در آینده استفاده از روش سلول بنیادی درمانی در بیماران دچار اختلال اعصاب حرکتی یا سایر بیماری‌های مشابه، به رشد سلول‌های عصبی جدید منجر شود. نتایج این مطالعه در مجله Nature Materials منتشر شده است.