دانلود مقالات ISI درباره دقت + ترجمه فارسی

دقت کردن یک فرآیند تشخیص آگاهانه به عنوان اساس همۀ فعالیت های تشخیصی است. شما دقت دارید هنگامی که به چیزی نگاه می کنید، یا موقعی که به چیزی گوش می دهید یا وقتی صحبت می کنید و یا حتی وقتی که می خورید این دقت عمل، برای حافظه خیلی مهم است. قاعدۀ کلی این است که (( هر چه دقت شما در مورد اطلاعاتی بیشتر باشد به همان اندازه توانایی شما در به یاد آوردن بیشتر می شود. )) دقت و توجه بیشتر مساویست با حافظۀ بهتر. دقت کردن و همچنین توجه کافی به مسائل باعث بهبود عملکرد حافظه می شود. دقت (precision) و صحت (accuracy) می‌باشد. صحت یک ابزار معمولاً قابل کالیبره کردن می‌باشد اما دقت آن بخشی از ماهیت ابزار می‌باشد. دقت فعال و دقت منفعل( غیر فعال) دقت در اصل توانایی شما در توجه داشتن به چیزی است. انواع مختلفی از دقت وجود دارد که شما در هر نوع فعالیت تان می توانید داشته باشید. تفاوت بین دقت فعال و منفعل را متوجه شدید. اما فرآیند دقت کردن در واقع بسیار پیچیده تر از این دو تقسیم بندی است. در سال ۱۹۸۸ (( استانکوف))، شش نوع مختلف دقت کردن را بیان کرد: -تمرکز: توانایی نگهداری انرژی ذهنی در مورد موضوع مشخص به مدت زیاد را تمرکز می گویند. هنگامی که می خواهید کتابی را که کمی از سطح فهم شما بالاتر است بخوانید، برای درک آن بایستی فکرتان را مشغول آن کنید که به آن تمرکز می گویند. -بیداری: توانایی آشکار کردن نشانه هایی که به ندرت اتفاق می افتند، در زمان طولانی را بیداری می گویند. تماشای افتادن ستاره ها مثال مناسبی برای بیداری است. -جستجو: توانایی شما در جمع آوری اطلاعات مشخص از بین سایر اطلاعات مشابه را جستجو می نامند. پیدا کردن یک اسم از بین تمامی اسامی موجود در دفتر اطلاعات تلفن یک نمونه از جستجو می باشد. همچنان پیدا کردن کلمۀ رمز از جدول هم نمونه ای از این مورد است. -توجه منتخب: توانایی راهنمایی انرژی ذهنی شما در جهت یک فعالیت، هنگامی که اطلاعات دیگری هم همزمان به ذهن شما می رسد. مطالعۀ کتاب هنگامی که با همسرتان تلفنی صحبت می کند نمونه ای از این نوع توجه و دقت کردن می باشد. -توجه تناوبی: توانایی توجه به دو محرک متفاوت یکی پس از دیگری را توجه متناوبی می گویند. مثل کتاب خواندن و تماشای اخبار تلویزیون. -توجه دوگانه: توانایی انجام دو کار متفاوت به صورت همزمان. مثلاً گوش دادن به موسیقی همزمان با شستن ظرف ها.