دانلود مقالات ISI درباره اسکرپی + ترجمه فارسی

بیماری اسکرپی یکی از انواع انسفالوپاتی اسفنجی شکل است که در گوسفندان ایجاد می‌شود و باعث حفره حفره شده مغز آنها می‌شود. بیماری اسکرپی بدون تب کشنده و مزمن می باشد. این بیماری در گوسفند و بز شایع بوده و به وسیله عاملی ایجاد می شود که می توان آن را از دامی به دام دیگر منتقل ساخت. این بیماری بر اثر پریون‌ها ایجاد می‌شود. این عامل در بدن میزبان ازدیاد می کند. هیچگونه شواهدی برای برقراری ایمنی در دام های بیمار و یا به ظاهر شفا یافته نیست. حساسیت در برابر بیماری اسکرپی ممکن است ارثی بوده یا بیماری به وسیله تماس مستقیم و یا احتمالا اشیا آلوده امکان پذیر است. انتقال عمومی در میش و قوچ های آلوده امکان پذیر است اما در بز ها انجام نمی گیرد. اسکرپی گوسفندان ۲ تا ۵ ساله را گرفتار می‌کند و دوره پنهانی (فاصله زمانی بین آلودگی با عامل بیماری، و ظهور علائم) طولانی مدتی بین یک تا دو سال دارد. اولین علائم بیماری تغییرات رفتاری گوسفند مثل ناآرامی و بی قراری است، سپس حیوان دچار کاهش وزن و ضعف می‌شود، در سر و گردن لرزش پیدا می‌کند و هماهنگی عضلانی‌اش را از دست می‌دهد، گوسفند مبتلا شروع به خاراندن بدنش با اشیا می‌کند و نام بیماری هم از همین رفتار حیوانات مبتلا گرفته شده‌است. لرزش عضلانی، طرز راه رفتن غیر عادی و لاغری شدید، عدم توانایی در بلع، استفراغ، از بین رفتن صدای گوسفند و کوری از دیگر نشانه ها است. حیوانات مبتلا در طول ۵ تا ۶ ماه می‌میرند، در کالبدشکافی حفرات متعددی در مغز جانوران مبتلا و اسفنجی شدن آنها مشهود است. احتمال داده می‌شد که استفاده از مرتع مشترک باعث انتقال بیماری بین حیوانات شود. پیشگیری: تمام حیواناتی که نشانی بیماری را آشکار می کنند باید ذبح شوند. اصطبل و پناهگاههای گوسفند باید تمیز و با محلول دو درصد سود سوز آور ضدعفونی شوند. از تماس دام های حساس با جفت میش های آلوده باید حتی الامکان جلوگیری نمود. تاریخچه: دست کم از ۲۰۰ سال پیش یک بیماری شگفت‌آور در گوسفندان به نام اسکرپی(Scrapie) شناخته شده بود که با زوال پیش رونده دستگاه عصبی مرکزی همراه بود. این بیماری که مسری بودن آن بین گوسفندان از بیش از یکصد سال پیش توصیف شده ‌است.