دانلود مقالات ISI درباره حافظه شکلی + ترجمه فارسی

مواد دارای حافظه شکلی نسل جدیدی از مواد هستند که کاربردهای زیادی در عرصه زندگی و صنعت پیدا کرده​اند. استفاده از این مواد در پاسخ به محرک​های خارجی همچون دما، نور، میدان الکتریکی یا مغناطیسی و تغییر pH، فناوری جدید در علم مهندسی است. تغییر ویژگی های ظاهری مواد از قبیل تغییر در شکل، رنگ و ضریب شکست با استفاده از محرک‌های خارجی از این دست است. در واقع این مواد در ساختار مولکولی خود حافظه شکلی دارند و می​توانند ساختار اولیه را در خود ذخیره کنند. موادی که اثر حافظه شکلی نشان می​دهند، قابلیت تغییر شکل و ثابت ماندن در یک شکل موقت و بازیابی شکل دائمی خود را در اثر محرک خارجی دارند. از مواد دارای حافظه شکلی در کاربردهای ویژه​ای مانند الیاف هوشمند، لوله‌های با قابلیت جمع شوندگی،صنایع بسته بندی و پزشکی از قبیل سیم​های ارتودنسی خود تنظیم شونده و استنت‌هایباز کننده رگ​های خونی استفاده می شود. اولین گزارشات درباره اثر حافظه ­داری مواد در سال ۱۹۳۰ مطرح شد. در سال ۱۹۳۲ مشاهدات ثبت شده درباره پدیده حافظه­ داری شکلی توسط دو دانشمند انجام گرفت که وارون­ پذیری حافظه شکلی را در آلیاژ طلا – کادمیوم از طریق مطالعات فلزشناسی و تغییرات مقاومت آلیاژ بررسی کردند. در سال۱۹۵۶ مطلبی درباره اثر حافظه­ داری آلیاژ مس- روی منتشر شد. در سال ۱۹۶۲ پدیده اثر حافظه داری شکلی در آلیاژی از تیتانیوم- نیکل که که دارای اتم ­های برابر بودند مورد بررسی قرار گرفت و در این هنگام تحقیق درباره متالورژی و کاربردهای عملی اولیه آن به طور جدی آغاز شد. از جمله کاربردهای مطرح شده ساخت کوپلینگ برای اتصال لوله های هیدرولیکی است که در صنایع هوایی و نیروی دریایی ایالت متحده و همچنین در حوزه ­های نفتی دریای شمال مورد استفاده قرار گرفت. آلیاژهای حافظه­ دار جزء جدیدترین مواد مهندسی به شمار می­ روند که استفاده از تمام ظرفیت آن­ ها نیازمند مطالعات بیشتر است. آلیاژهای حافظه­ دار شکلی که به عنوان موادی هوشمند شناخته شده اند، نسبت به سیستم­ های متداول مستهلک­ کننده انرژی دارای مزایا و ویژگی های منحصر به فردی هستند که از آن جمله می­ توان به عدم نیاز به تعویض پس از زلزله، مقاومت بالا در برابر خوردگی و خستگی، قابلیت بازگشت به حالت اولیه بوسیله اعمال دما، قابلیت استهلاک انرژی زیاد و تحمل کرنش تا حدود 10 درصد بدون باقی گذاشتن کرنش پسماند اشاره کرد. معروفترین وپرکاربردترین آلیاژ حافظه دار شکلی، نایتینول است که ترکیبی از نیکل و تیتانیوم می ­باشد. خصوصیت اصلی این مواد، رفتار سوپرالاستیک آن­ها می­ باشد؛ بدین معنی که قادر به تحمل کرنش ­های بزرگ تا حدود 10 درصد، بدون ایجاد کرنش پسماند هستند. آلیاژهای حافظه­ دار شکلی به دو صورت کریستالی استنیت و مارتنزیت وجود دارند که رفتارهای متفاوتی از خود نشان می ­دهند. این مواد در دماهای بالا به صورت استنیت و در دماهای پایین به صورت مارتنزیت می­ باشند. حالت استنیت دارای سختی و تقارن بیشتری نسبت به حالت مارتنزیت می­ باشد. رفتار منحصر به فرد این ماده به دلیل تبدیل از یک حالت به حالت دیگر در اثر تغییر دما و یا تنش می­ باشد که موجب رفتار غیرخطی برگشت پذیر می­ شود.