دانلود مقالات ISI درباره اختلال سوء مصرف مواد + ترجمه فارسی

اختلال سوء مصرف مواد( به انگلیسی: Substance use disorder) عبارتست از الگوی غیرانطباقی مصرف مواد که پیامدهای مضر دارد. مانند مشکلات اجتماعی - قانونی و شغلی و استعمال در موقعیت هایی که از نظر جسمی خطرناک است. مثلا هنگام رانندگی موادی که قابل سوء مصرف هستند. شامل، الکل -آمفتامین ها - کافئین، حشیش، مواد افیونی، کوکائین، توهم زا- مواد استنشاقی، نیکوتین، مسکن ها، خواب آورها، و ضد اضطراب ها و فن سیلکیدین می باشند. به این مواد گاهی مواد موثر بر روان یا روانگردان نیز می گویند. مواد موثر بر روان موادی هستند که وقتی وارد بدن می شوند هوشیاری و حالت روانی را تغییر می دهند این مواد از روزگاران قدیم به شکل داروهای درمانی، محلول ها، گیاهان و غیره مورد استفاده قرار می گرفتند اختلال سوءمصرف مواد بیماری مزمنی است که بر ابعاد مختلف روانی، اجتماعی و جسمانی زندگی فرد آثار سوء بر جای می گذارد. سوءمصرف مواد باعث ایجاد تغییراتی در عملکرد طبیعی مغز می شود، که وابستگی، ولع، تحمّل و خماری و عود، و رفتارهای جستجوی مواد از عوارض بعدی این تغییرات است. خماری و دردهای ناشی از تأخیر در رسیدن مواد، فرد را تحت چنان فشار روحی و جسمانی قرار می دهد که اغلب حتی دیگران و روابط خویش با آنها را نادیده گرفته و حتی سلامتی خود و دیگران را فدای یافتن و مصرف مواد می کند. لذا این اختلال تمام زندگی فرد را تحت تأثیر قرار داده، بهزیستی فرد را به خطر می اندازد و او را از زندگی معمول و همزیستی سالم با اجتماع دور می سازد. به استفاده از ماده مخدر به صورتی که در آن مصرف‌کننده ماده را به مقدار یا روشی که برای خودش یا دیگران مضر است مصرف می‌کند گفته می‌شود که شکلی از اختلال‌های مربوط به مواد است. تعاریف متفاوتی برای سوء مصرف مواد مخدر در بهداشت عمومی، پزشکی و زمینه‌های عدالت و کیفری استفاده می‌شود. در بعضی مواقع وقتی که فرد تحت تأثیر مواد مخدر است جرم یا رفتارهای ضد اجتماعی از او سر می‌زند و امکان دارد که برای او تغییرات شخصیتی بلند مدت هم رخ دهد. . یکی از مهم ترین نشانه های اعتیاد عواقب منفی و جدی آن می باشد. افراد یا موقعیت های دیگر را مقصر دانسته و معتقد است علائم و مشکلات ظاهر شده در نتیجه مصرف خودش نمی باشد (مثلا چون مادرم فوت کرده به سمت مواد رفتم. چون پلیس با من لج بود جریمه ام کرد، نه این که من مصرف الکل داشته باشم). پس افراد درگیر اعتیاد اغلب بیماری خود را انکار می کنند و یا شاید بر این باورند که همه افراد مصرف می کنند. در مرحله بعد از انکار، فرد به مرور زمان به میزان بیشتری از مواد یا الکل نیاز دارد که به این مرحله تحمل می گویند. و سپس شخص نیاز قوی برای مصرف الکل یا مواد احساس می کند و در این مرحله عواقب آن را می شناسد ولی اگر مصرف نکند از نظر ذهنی دچار مشکل شده، پرخاشگر و تحریک پذیر می شود که به این مرحله ولع می گوییم