Banking and shadow banking

این مقاله بانکداری سایه را که به عنوان تامین مالی بیرونی در یک چارچوب مالی کلان مالی مداوم در نظر گرفته شده است، در نظر می گیرد. بانک های منظم از طریق بانکداری سایه، داوری قانونی را دنبال می کنند، و از بانک های سایه خود با تضمین های ضمنی حمایت می کنند. ما نشان می دهیم که یک مشکل اجرایی با تضمین های ضمنی موجب محدودیت درونی برای اهرم برای باندهای سایه می شود. مدل ما نشان می دهد که بانکداری سایه ای پروکسیکال است و بانکداری سایه بان افزایش دهنده خطر داخلی است. تدوین مقررات بانک در مدل ما، افزایش ظرفیت قرض گرفتن بانکداری سایه و بی ثباتی مالی را افزایش می دهد. علاوه بر این، ما نشان می دهیم که میزان محدودی از تقسیم ریسک به طور کلی، در وضعیت حضور بانکی سایه، ثبات مالی را بهبود نمی بخشد.