Urban energy transitions and rural income generation: Sustainable opportunities for rural development through charcoal production

بخش زغالسنگ جنوب صحرای آفریقا به ندرت مکانیسم توسعه روستایی یا کاهش فقر را در نظر می گیرد؛ در عوض، مقررات فعلی اغلب تولید کنندگان روستایی را به حاشیه می برند توسعه یک بخش پایدار، که بیشتر مردم روستایی را به حاشیه رانده است، با درک محدودی از این سهامداران محدود می شود. ما ارزیابی ناهمگونی تولیدکنندگان روستایی در بازارهای موزامبیک دو نوع متفاوت از بازار زغال چوب شهری را عرضه می کنیم. بر اساس داده های 767 نظرسنجی خانوار، یافته های ما نشان می دهد که اندازه بازار شهری بر نوع تولید کننده روستایی و مقیاس تولید آن تأثیر می گذارد. درآمد خانوارهای عمومی تولیدکنندگان در بازار شهری بزرگتر به میزان نسبی بیشتر به زغال چوب برای تولید درآمد وابسته بود؛ تولیدکنندگان کوچک به طور خاص بیشتر بر درآمد زغال چوب متکی بودند، که در آن 95 درصد از درآمد خانوار را تأمین می کند. در مقابل، تولیدکنندگان عرضه کننده بازار کوچکتر، درآمد متنوعتری داشتند و بنابراین کمتر وابسته به درآمد زغال چوب بودند. تولید کنندگان بزرگتر به طور کلی ثروتمندتر بودند؛ درآمد مطلق آنها بیشتر بود و به طور معکوس حداقل به درآمد زغال چوب بستگی داشت. یافته های بیشتر نشان می دهد که تولید زغال چوب روستایی لزوما دامنه فقیرترین فقرا نیست و وجود تولیدکنندگان در تولید مقیاس کوچک ممکن است ناشی از بازارهای بزرگتر شهری باشد، نه یک ویژگی ذاتی بخش. پیش بینی رشد مناطق کوچک شهری و افزایش تقاضا برای زغال چوب فرصت های قابل توجهی برای تولید درآمد روستایی خواهد داشت که به احتمال زیاد منجر به تغییر در تولیدات و مقیاس های تولید خواهد شد. به جای انتقال رویکردهای رسمی موجود، که حاوی دست اندرکاران بخش های روستایی است، مناطق کوچک شهری فرصت هایی برای ایجاد سیستم های تولید متعادل فراهم می کنند تا بتوانند انرژی پایدار و توسعه روستایی را تامین کنند. ناهمگونی تولیدکنندگان روستایی، مداخلات بهتری را هدف قرار داده است که اهمیت تولید زغال چوب برای معیشت روستایی را شامل می شود.