Scheduling for sustainable manufacturing: A review

اکثر تحقیقات برنامه ریزی پایدار با برخی از مسائل زیست محیطی مانند مصرف برق و انتشار کربن مواجه است، گرچه بسیاری از شاخص های دیگر محیط زیست و اجتماعی وجود دارد. در حالی که تولیدکنندگان بیشتر و بیشتر راهکارهای بسیاری را نه تنها از طریق پیاده سازی برنامه های صحیح و مدیریتی با محیط زیست بلکه همچنین به لحاظ اجتماعی و اقتصادی نیز می رسانند. این تحقیق پیشنهادی دارای هدف است تا دیدگاه جامع از وضعیت و پیشرفت برنامه ریزی پایدار را با در نظر گرفتن شاخص های پایدار تر برای کمک به تولیدکنندگان بسیاری برای اعمال راه حل های سازگار با محیط زیست مناسب انتخاب نماید. برای رسیدن به این هدف ابتدا، ما یک مجموعه ای از شاخص های تولید پایدار را ایجاد می کنیم که به برخی از تحقیقات قبلی اشاره دارد که بر شاخص های قابل اثبات اثرگذار است. سپس، ما یک فرآیند تکراری را که از دستورالعمل کلی بررسی ادبیات اقتباس شده است، استفاده می کنیم. ما 50 مقاله مربوطه را که کلیه تحقیقات جدیدی را برای مشخص کردن تحقیق انجام می دهند، مفهوم سازی، جستجو، ارزیابی، تجزیه و تحلیل و ترکیب می کنیم. ما از اجزای مدل ریاضی، یعنی مدل تولید، سیستم اهداف، تابع هدف، محدودیت ها، نوع مدل و روش بهینه سازی، به عنوان ابعاد طبقه بندی مقالات که در تحلیل ما استفاده می شود استفاده می کنیم. ما همچنین سهم خطوط پایه - اقتصادی، محیط زیست و اجتماعی را برای مشخص کردن صفات و دسته بندی ها برای عملکرد و محدودیت های هدف اعمال می کنیم. در گام دسته بندی ادبیات، این چارچوب به نظر بسیار حساس است زیرا می تواند 49 تنظیمات برنامه ریزی پایدار را از 50 مقاله بررسی شده شناسایی کند. به این معناست که چارچوب می تواند به راحتی سهم هر مقاله را درک کند. سپس، در مرحله تجزیه و تحلیل، از "پیوند پایدار" برای نشان دادن اینکه آیا یک تحقیق را می توان به عنوان تحقیق برنامه ریزی پایدار طبقه بندی کرد، استفاده کنیم. نتایج نشان می دهد که هزینه های انرژی و شاخص های گاز گلخانه ای به عنوان شاخص ترین مورد استفاده در برنامه ریزی های پایدار تبدیل شده اند. از سوی دیگر، نقشه برداری نشان می دهد که برخی از لینک ها به ندرت یا هرگز گنجانده شده اند، که نشان دهنده زمینه های بالقوه برای تحقیق بیشتر است. ما همچنین چهار زمینه اصلی برای تحقیقات آینده را شرح می دهیم که عبارتند از: اجرای سایر روش های بهینه سازی؛ اضافه کردن شاخص های پایداری؛ گسترش مدل به مقیاس بزرگتر سیستم تولید؛ و از دست دادن برخی از مفروضات.