Tissue-targeted complement therapeutics

فعال سازی کامپوزیت باعث پاتوژنز بیماری های التهابی و خود ایمنی می شود. مهار کننده های مکمل های طبی در برخی از این بیماری ها موثر بوده اند و اکنون به استفاده بالینی وارد شده اند. با این حال، فعال سازی کامپوزیت اثرات زیستی چندین متفاوتی دارد و داروهای موجود در حال حاضر می توانند عوارض جانبی نامطلوب مانند خطر افزایش عفونت داشته باشند. تعدادی از مهارکننده های مختلف مکمل ایجاد شده است که به مولکول های هدف متصل می شوند، بنابراین مواد مخدر را در یک محل خاص آناتومیک متمرکز می کنند. این رویکرد به نظر می رسد هر دو موثرتر از داروهای غیر هدفمند و عوارض جانبی کمتری هستند. در این مقاله، استراتژی های مختلف هدف گیری که توسعه داده شده است و شواهدی راجع به استفاده و مزایای داروهای هدفمند مورد بررسی قرار می گیریم.