The interaction of affective with psychotic processes: A test of the effects of worrying on working memory, jumping to conclusions, and anomalies of experience in patients with persecutory delusions

نگرانی به طور سنتی در مطالعه اختلالات عاطفی عادی مانند اضطراب و افسردگی مورد توجه قرار گرفته است، اما مطالعات اخیر نشان می دهد نگرانی ممکن است عامل مهمی در وقوع و تداوم هرج و مرج اذیت کننده باشد. تاثیر نگرانی در فرآیندی که به طور سنتی مرتبط با روانپزشکی است مورد آزمون قرار نگرفته است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات کوتاه مدت نگرانی بر روی سه فرآیند شناختی است که معمولا نشانگرهای روانپزشکی را شامل می شوند: حافظه کاری، پریدن به نتیجه گیری و تجربه درونی داخلی. شصت و هفت بیمار مبتلا به تصلبات اذیت و آزار در زمینه اختلال روانپزشکی غیر عاطفی به صورت تصادفی، کاهش نگرانی یا وضعیت کنترل خنثی به طور تصادفی انتخاب شدند. آنها تست های فرآیند شناختی را قبل و بعد از شرایط عادی انجام دادند. روش القای نگرانی منجر به افزایش چشمگیر نگرانی شد. القاء نگرانی بر حافظه کاری و یا پریدن به نتیجه گیری تأثیر نگذاشت، اما طیف وسیعی از تجربیات غیرطبیعی خفیف از جمله احساسات غیر واقعی، تغییرات ادراکی و فروپاشی زمان را افزایش داد. نگرانی بر وقوع توهم ها تاثیر نمی گذارد. این مطالعه نشان می دهد که یک دوره نگرانی موجب اختلالات ادراکی عجیب و غریب می شود که احتمال بروز خطاهای احتمالی را افزایش می دهد. این نشان دهنده تعامل بین فرآیندهای عاطفی و روانی در بیماران مبتلا به لجاجت است.