Social and emotional predictors of the tempo of puberty in female rhesus monkeys

یک آبشار از رویدادهای عصبی عضلانی، شروع و پیشرفت بلوغ زن را تنظیم می کند. با این حال، عوامل تعیین زمان وقوع این وقایع در سراسر افراد هنوز نامشخص هستند. در حالی که عواقب بلوغ پس از رشد عاطفی و رفتار بزرگسالان توجه زیادی را به خود جلب کرده است، فاکتورهای اجتماعی و محیطی که در واقع باعث ایجاد و پیشرفت بلوغ می شود، کمتر درک می شود. به منظور شناخت بیشتر عوامل موثر بر زمانبندی بلوغ در زنان، مطالعه حاضر، میزان رفتار اجتماعی و عاطفی را اندازه گیری کرد؛ فیزیولوژی استرس؛ و اندازه گیری های رشد و فعالیت در میمون های زنانه ریزوس، برای تعیین آنچه بهترین پیش بینی بلوغ نهایی است. بر اساس گزارش های قبلی، ما فرض کردیم که افزایش رفتارهای آگونیست ناشی از وضعیت تاهل در گروه تولد آنها، در ترکیب با رشد آهسته، کاهش رفتار طرفدار اجتماعی و افزایش واکنش احساسی، بلوغ تاخیر را پیش بینی می کند. تجزیه و تحلیل ها محدود به اقدامات رفتاری و فیزیولوژیکی قبل از شروع بلوغ بود که به عنوان منارک تعریف می شد. با هم، یافته های ما نشان می دهد که نرخ بالاتر از تجاوز، اما نرخ پایین تسلیم دریافت شده از هم پیمانان گروه؛ افزایش وزن کندتر؛ و واکنش پذیری عاطفی بیشتر، نشان دهنده اضطراب و اضطراب بالا، رفتارهای پریشانی و آرامش بخش و کاهش پاسخگی کورتیزول در پاسخ به وضعیت بالقوه تهدید، پیش بینی بلوغ تاخیر است. با هم ترکیب این متغیرها 58٪ واریانس در سن منارک، 71٪ در ابتدای تخمک گذاری و 45٪ در طول زمان ناباروری نوجوانان بود. در حالی که بلوغ زودرس ممکن است برای فرد از نظر باروری مفید باشد، اما خطرهای سلامتی قابل توجهی را شامل می شود، از جمله افزایش خطر ابتلا به سرطان های وابسته به استروژن و همچنین ظهور اختلالات خلقی در دوران بزرگسالی. از سوی دیگر، ممکن است که افزایش واکنش احساسی مرتبط با بلوغ تاخیر ممکن است ادامه یابد، و افزایش خطر ریزش موقت عاطفی به شرایط اجتماعی پیچیده. داده ها برای مطالعات آینده نگری که تعیین می کنند که چگونه واکنش احساسی برای زمان بندی بلوغ مهم است، به اثبات برساند که تجربه و خلق و خوی اجتماعی اولیه است و چگونه این متغیرهای مرتبط با استرس به تجمع وزن بدن کمک می کنند، که بر تنظیم عصبی عضلانی بلوغ تاثیر می گذارد.