Changes in testosterone mediate the effect of winning on subsequent aggressive behaviour

غلظت تستوسترون در زمینه تعاملات رقابتی به سرعت در حال افزایش است و در برندگان نسبت به بازندگان باقی می ماند. مدل های نظری نشان می دهد که این پاسخ نورونودرکین واگرا، به نفع مداخله در رفتارهای سلطه جوئی آینده است. اگر چه تحقیق در مدل های حیوانی، پشتیبانی قانع کننده ای از این مدل را فراهم می آورد، شواهدی از کاربرد آن در رفتار اجتماعی انسان محدود است. در مطالعه حاضر مردان و زنان بطور تصادفی به مجموعه ای از پیروزی ها و شکست ها اعطا شده و پس از آن رفتار پرخاشگری با استفاده از یک معیار رفتاری معتبر مورد ارزیابی قرار گرفت. برنده شدن باعث افزایش غلظت تستوسترون نسبت به از دست دادن در مردان، اما نه زنان است. مهمتر از همه این که واکنش پذیری تستوسترون به رقابت باعث می شود که برنده شدن در رفتار تهاجمی بعد در مردان، اما نه زنان. ما در مورد محدودیت های مطالعه فعلی بحث می کنیم (به عنوان مثال، دستکاری وضعیت ممکن است بر متغیرهای دیگر تأثیر نگذاشته باشد، از جمله رقابت و فعالیت فیزیکی صرف شده)، و نیز در مورد یک مکانیزم عصبی بالقوه تحت تأثیر واکنش پذیری تستوسترون بر رفتار تهاجمی بحث می کنند.