The integrative power of dance/movement therapy: Implications for the treatment of dissociation and developmental trauma

در معرض حوادث تروماتیک مزمن و ترکیبی، به خصوص در زمینه روابط دلبستگی اولیه، می تواند نشانه هایی از اختلال را که معمولا در اختلالات اختلالات، اختلالات شخصیتی و اختلالات استرس پس از سانحه مشاهده می شود، منجر شود. این مقاله تئوری پیشنهاد استفاده از حرکات رقص / حرکات را به عنوان یکپارچه سازی یکپارچگی مغز راست در افراد بالغ که با علائم غیرضروری مربوط به آسیب پذیری هستند، ارائه می دهد. یافته های مربوط به روانشناسی تروما، علوم اعصاب و رقص / جنبش درمانی برای ایجاد یک مبانی نظری دلبستگی جهت استفاده از تکنیک رقص / حرکات متحرک از ادغام تجربیات جسمی، احساسی و روحی جدا شده استفاده می شود. یک مدل برای مفهوم سازی حوادث و برنامه ریزی درمان بر اساس یک چارچوب درمان تروما که شامل سه مرحله است: ایمنی و تثبیت، ادغام حافظه آسیب پذیر و توسعه ارتباطی خود. در چارچوب چارچوب نظری فاز گرا، مداخلات رقص / جنبش درمانی از قبیل تنظیم بدن به بدن، معکوس جنبشی، تنظیم تعاملی، خودآگاهی، نمادگرایی و بیان و حرکت تعاملی به عنوان برنامه هایی که ممکن است از یکپارچگی پایین و حل و فصل از آسیب روانی. محدودیت ها و پیشنهادات برای تحقیقات آینده نیز مورد بحث قرار گرفته است.