The influence of wheelchair propulsion hand pattern on upper extremity muscle power and stress

الگوی دست (به عنوان مثال، مسیر دستی کامل چرخش) که در هنگام حرکت دستی صندلی چرخدار مورد استفاده قرار می گیرد اغلب به عنوان یکی از چهار نوع الگوی مشخص دست، دسته بندی می شود: قوس، تک حلقه، حلقه دو یا نیمه گرد. دستورالعمل های بالینی کنونی توصیه می کنند که از الگوی نیمه گرد استفاده شود که براساس سطوح سودمند متریک های بیومکانیکی گسترده است که به طور ضمنی مربوط به تقاضای قرار داده شده در اندام فوقانی است (به عنوان مثال، پایین بودن سن). با این حال، درک تاثیر تاثیر الگوی دست بر روی اندازه گیری های خاصی از تقاضای عضلات اندام فوقانی (به عنوان مثال، قدرت عضلات و استرس) برای کمک به ارائه چنین توصیه هایی نیاز است، اما برای اندازه گیری آزمایش ها این مقادیر دشوار و غیر عملی است. هدف از این مطالعه استفاده از مدل سازی اسکلتی عضلانی و شبیه سازی دینامیکی رو به جلو برای بررسی تأثیر الگوی دست مورد استفاده برای اندازه گیری های ویژه ای از نیاز عضلات اندام فوقانی است. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که الگوهای دو حلقه ای و نیم ستونی، مطلوب ترین سطوح استرس عضلات کلی و قدرت کلی عضلات را تولید می کنند. الگوی حلقه دوطرفه کمترین تقاضای اندام فوقانی و کامل فاز بهبودی را داشت، اما نیاز به سطح بالایی از قدرت عضلانی را در طول مرحله تماس نسبتا کوتاه داشت. الگوی نیمه دوم پایین ترین سطح کامل چرخه تنش عضلانی کلی و قدرت کلی عضلات بود و تقاضا بیشتر بین مراحل تماس و بازیابی توزیع شد. این نتایج نشان می دهد که برای کاهش تقاضای اندام فوقانی، کاربران صندلی چرخدار دستی بایستی با استفاده از الگوی دو حلقه یا نیمه گرد در هنگام چرخش صندلی های چرخشی خود را با سرعت انتخاب شده در سطح زمین، مورد استفاده قرار دهند.