Bone density and anisotropy affect periprosthetic cement and bone stresses after anatomical glenoid replacement: A micro finite element analysis

چسبندگی گلنوئید هنوز یک عارضه اصلی برای آرتروپلاستی شانه است. ما فرض می کنیم که استحکامات سیمان و استخوان که به طور بالقوه منجر به شکستگی ثابت می شوند، نه تنها به انطباق گلنوهومرال، طراحی ثابت یا بارگیری غیر عادی، بلکه همچنین نسبت تراکم استخوان، ضخامت قشر و درجه انجماد در گلنویید بستگی دارد. در این مطالعه، تنش های پری پروستاتیک استخوان و سیمان با مدل های عناصر میکرو محدود اندام گنویده جایگزین، نشان دهنده ریز ساختار واقعی استخوان، محاسبه شده است. این مدل ها برای اندازه گیری اثرات بالقوه پارامترهای ریز ساختاری استخوان در شرایط بارگذاری استفاده می شود که شبیه سازی سطوح مختلف انطباق گلنوهومرال و بار غول پیکر موجب بی ثباتی گلنوهومرال می شود. نتایج نشان می دهد که تنش های بالای سیمان در نزدیکی رابط بین استخوان سیمان در تمامی طرح های بارگیری بدست آمده است. استرس های بالاتر در بافت استخوانی ترابکولر و گوشته سیمان در نمونه هایی از کسر حجم کم استخوان و در مناطق کم آبی که با کاهش انطباق گلنوهومرال و افزایش حداکثر آنها در زیر طراحی طراحی شده زمانی که بار بیش از حد تغییر یافته است، به دست آمد. تجزیه و تحلیل های ما اثرات ترکیبی تغییرات بار غریزی را با کاهش میزان کسر حجم استخوان و عدم انطباق در افزایش تنش های پرپروتستیک تأیید می کند. آنها در نهایت پیشنهاد می کنند که بهبود تثبیت جایگزین های گلنویید باعث کاهش فشارهای داخلی سیمان و بافت استخوانی، به ویژه در گلونیاهای چگالی استخوان و ناهمگونی آنها می شود.