Patient-specific numerical simulation of stent-graft deployment: Validation on three clinical cases

تعمیر آندواسکولار آنوریسمهای آئورت شکمی با برخی از نتایج نامطلوب مانند کینکس یا اندولاکس مرتبط با عدم تحمل استنت، که پیش بینی دشوار است و استفاده از آن را محدود می کند، اگرچه کمتر از روش جراحی باز است. شبیه سازی عناصر محدود می تواند به پیش بینی و پیش بینی عوارض احتمالی ناشی از بیومکانیکی کمک کند، بنابراین افزایش اندازه استنت گرافت و تمرینات جراحی تمرینکنندگان و نشان دادن واجد شرایط بودن بیمار برای تعمیر آندواسکولار می باشد. هدف از این کار، توسعه یک روش عددی جدید برای پیش بینی اشکال نهایی استنت پس از عمل جراحی است. روند شبیه سازی در سه مورد بالینی مورد استفاده قرار گرفت و با استفاده از اسکن های قبل از عمل برای تولید مدل های کشتی های خاص بیمار مورد استفاده قرار گرفت. دستگاه های مارپیچی که در طول عمل جراحی مستقر بودند و شامل یک بدن اصلی و یک یا چند اندام یا پسوند ایلاییک بودند، مدل سازی شدند و استفاده از آنها در داخل آنوریسم بیمار مربوطه شبیه سازی شد. نتایج عددی با هندسه واقعی استنت گرافت پس از جراحی استخراج شده از اسکن پس از عمل مقایسه شد. ما مطابقت مربوطه بین هندسه های استنت و جراحی مستقر شده شبیه سازی شده و واقعی انجام دادیم، به ویژه برای استنت های پروگزیمال و دیستال خارج از کیسه ی آنوریسم که برای پزشکان مخصوصا مهم است. مکان های استنت در امتداد مرکز خطوط رگ در سه شبیه سازی همیشه در عرض چند میلی متر به مکان های استنت واقعی واقع شده است. این توافق خوب بین نتایج عددی و موارد بالینی باعث شبیه سازی عناصر محدود می شود که برای برنامه ریزی قبل از عمل از تعمیر آندواسکولار امیدوار کننده است.