Whole-body angular momentum during stair walking using passive and powered lower-limb prostheses*

افراد با قطع عضو یکطرفه خطر ابتلا به سقوط را در مقایسه با افراد سالم دارند و سقوط روی پله ها می تواند منجر به آسیب جدی شود. افراد مبتلا به قطع عضوی از نظر عملکرد عضلات پلاتفالکسوریک مچ پا را از دست داده اند، که برای تنظیم حرکت زاویه کامل بدن جهت حفظ تعادل پویا ضروری است. به تازگی پروتزهای طراحی شده برای تولید نیروی فعال مشت زدن با هدف بازگرداندن عملکرد مچ پا مچ دست طراحی شده اند. با این حال، اثرات استفاده از یک پروتز متحرک بر تنظیم حرکت زاویهای کل بدن ناشناخته است. هدف از این مطالعه استفاده از حرکت زاویه ای برای ارزیابی تعادل پویایی در افراد مبتلا به قطع عضو ترمیمی با استفاده از پروتز های منفرد و منفرد نسبت به افراد دارای بدن سالم در هنگام صعود و فرود است. نیروهای واکنش زمین، سلاح های لحظه ای و قدرت مشترک نیز برای تفسیر نتایج حرکت های زاویه ای مورد بررسی قرار گرفتند. نتیجه کلیدی این بود که افرادی که دارای قطع عضو بودند، در محدوده ی زاویه ای هواپیما ساجیتال در طول ایستگاه اندام پروتز نسبت به افراد دارای بدن سالم در هنگام صعود از پله ها، دامنه وسیع تری داشتند. اختلاف معنی داری در محدوده ی حرکتی زاویه ای یا حداکثر اندازه ی بردار حرکتی زاویه ای بین پروتزهای غیر فعال و غیر فعال در طول صعود یا نزول پله وجود نداشت. این نتایج نشان می دهد که افراد مبتلا به قطع عضو، مسیرهای حرکتی زاویه ای را در طی راه رفتن پله ها نسبت به افراد دارای توانایی بدن تغییر داده اند که ممکن است به افزایش خطر سقوط کمک کند. نتایج همچنین نشان می دهد که یک پروتز متحرک هیچ مزیت متمایزی نسبت به پروتز های غیر فعال در حفظ تعادل پویا در طی راه رفتن پله ندارد.