On the deformation behavior of human amnion

به تازگی تجدید علاقه برای رفتار مکانیکی غشاهای جنین به مشکل پارگی زودرس زودرس، محدود کردن اثربخشی و کاربرد جراحی جنین مهاجم محدود است. این مطالعه با هدف تعیین و مدل سازی رفتار تغییر شکل لایه آمنیون، غشای بسیار ناپذیر و سخت که محیط ماموتی و جنس در حال رشد در حفره رحم را احاطه کرده است. تست های تنش یونیکسی بر روی نمونه هایی که بلافاصله بعد از سزارین بدست می آید انجام شده است و زمینه تغییر شکل با همبستگی تصویر دیجیتال مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که پاسخ سینماتیک آمنیون انسان بسیار قابل تجدید پذیر است و نسبت پیوندهای افزایشی با مقدار تا 8 بالاتر از هر مقدار قبلا گزارش شده برای مواد بیولوژیکی یا مصنوعی است. این رفتار منحصر به فرد به معماری مشخصی از میکروساختار آمنیون مرتبط است و می تواند با مکانیزم های چرخش، کشش و خم شدن الیاف کلاژن، منطقی شود. معادلات پایه ساده بر اساس این تفسیر انتخاب شده اند که منجر به مدل با توانایی پیش بینی عالی برای پاسخ مکانیکی یکسانی و یکسانی مکانیکی انسان می شود. بینش های مربوط به نقش فیبر کلاژن در تعیین تغییر شکل پذیری و سختی بافت نرم بیولوژیکی به دست آمد.