دانلود مقالات ISI درباره جُنبش‌شناسی، سینماتیک + ترجمه فارسی

جُنبش‌شناسی یا سینماتیک از واژه یونانی κινεῖν یا kinein به معنای حرکت‌کردن شاخه‌ای از دانش مکانیک کلاسیک است که حرکت اجسام و سامانه‌ها (گروهی از اجسام) را بدون درنظرگرفتن نیروهای عامل حرکت بررسی می‌کند. جنبش‌شناسی را نباید با شاخه دیگر مکانیک کلاسیک، دینامیک تحلیلی (مطالعه رابطه میان حرکت اجسام و عوامل آن)، که گاهی به عنوان زیرشاخه‌ای از سینتیک و ایستایی شناخته می‌شود اشتباه گرفت. جنبش‌شناسی هم‌چنین متفاوت از پویایی است که در فیزیک مدرن برای توصیف تکامل-زمانی یک سامانه به کار می‌رود. واژه سینماتیک گرچه نسبت به گذشته کم‌کاربردتر گشته اما هم‌چنان جزیی فیزیکی است. واژه جنبش‌شناسی هم‌چنین در زیست‌مکانیک و نقل مکان حیوانی کاربرد دارد. پایه‌ای‌ترین کاربرد جنبش‌شناسی در حرکت انتقالی یا دورانی ذرّات است. با معرفی اجسام صلب، که مجموعه‌ای از ذراتی با فاصله نسبی نامتغیرند، جنبش‌شناسی به درجه‌ای بالاتر از دشواری مفهومی برده می‌شود. اجسام صلب می‌توانند حرکت‌های انتقالی یا دورانی یا هر دو را تجربه کنند. یکسامانه از اجسام صلب که می‌توانند به کمک اتصالات مکانیکی به هم متصل شوند مفهوم پیچیده‌تری است. جنبش‌شناسی را می‌توان به این منظور به کار برد تا گستره‌ای از حرکات یک سازوکار را به‌دست‌آورد یا این‌که به طور معکوس در راستای طراحی یک مکانیزم که گستره‌ای از حرکات دلخواه را دارد استفاده شود. حرکت یک لنگ و نوسان یک پیستون در یک موتور از سامانه‌های سینماتیکی ساده‌اند. لنگ، نمونه‌ای از حلقه سینماتیکی باز و پیستون نمونه‌ای از یک مکانیزم چهارمیله‌ای بسته است. سینماتیک مطالعه هندسه حرکت است. در این بحث به دنبال حرکت اجسام عادی در دنیای خود هستیم. یک جسم عادی، مرئی و دارای مرز و مکانی است که با مختصه‌های (x، y، z) معلوم می‌گردد. در این بحث به دنبال نحوه حرکت ذرات اتمی و سیاه‌چاله‌ها یا نور نیستیم. یک واژه‌نامه و گروهی از روش‌های ریاضی را که حرکت معمولی را توصیف کنند توسعه می‌دهیم. متوجه باشید که تنها به دنبال ایجاد یک زبان برای معرفی حرکتیم و کاری به عامل حرکت یا تغییردهنده حرکت یا به‌طور دقیق‌تر، تکانه‌های جسم نداریم؛ یعنی به دنبال اثر نیروها در این مبحث نیستیم. در هر وضعیت مفروض، بهترین دستگاه‌های مختصات بر اساس قیدهای حرکت یا ماهیت هندسی نیروی عامل حرکت یا اثرگذار بر آن معلوم می‌گردد. از این‌رو برای توصیف حرکت یک مهره مقید به حرکت در یک حلقه دایره‌ای، کاربردی‌ترین مختصه، احتمالاً زاویه آن روی حلقه است. به طور مشابه، برای توصیف حرکت ذره‌ای که تحت نیروی مرکزگرا است، بهترین دستگاه مختصات، مختصات قطبی است. مختصات قطبی در سه بعد به دستگاه‌های متخصات استوانه‌ای یا کروی تعمیم داده می‌شود. این دستگاه‌ها برای سامانه‌هایی‌اند که تقارن استوانه‌ای یا کروی را نشان می‌دهند.