دانلود مقالات ISI درباره هدایت هیدرولیکی + ترجمه فارسی

هدایت هیدرولیکی(به انگلیسی: Hydraulic conductivity) یکی از خصوصیات هیدرودینامیک خاک هاست که نقش تعیین کننده‌ای در حرکت و انتقال آب و املاح در خاک دارد. درواقع عبارت است از مقدار آبی که تحت شیب هیدرولیکی یک از واحد سطح مقطع خاک در واحد زمان عبور می‌کند. دستورکار آزمایش اندازه‌گیری هدایت هیدرولیکی اشباع به روش بار ثابت: 1- ابتدا لایه نازکی از شن در استوانه بریزید و ارتفاع این لایه را اندازه‌گیری کنید. لایه شن از خروج ذرات خاک از استوانه جلوگیری می‌کند. 2- بر روی لایه شن خاک ریخته و آن را فشرده کنید. ارتفاع ستون خاک و قطر استوانه را اندازه گرفته و یادداشت کنید. 3- در داخل استوانه به آرامی آب ریخته و مدتی صبر کنید تا خاک اشباع گردد و آب از پایین استوانه جریان پیدا کند. 4- استوانه را در زیر شیر آب قرار دهید به طوری که آب اضافی از لوله خروجی بالای استوانه بیرون ریخته و ارتفاع ستون آب بر روی خاک ثابت بماند. ارتفاع آب روی خاک را اندازه‌گیری نمائید. 5- با استفاده از یک بشر و کرنومتر در یک بازه زمانی مشخص، حجم آب خروجی از انتهای استوانه خاک را اندازه‌گیری کنید. 6- این مراحل را 5 بار تکرار کنید. 7- با استفاده از قانون دارسی مقدار هدایت هیدرولیکی اشباع را بدست آورید. دستورکار آزمایش اندازه‌گیری هدایت هیدرولیکی اشباع به روش بار افتان: در این آزمایش از دستگاهی استفاده می‌شود که بر روی آن سه لوله شیشه‌ای با قطرهای متفاوت قرار دارد. وجود این سه لوله شیشه‌ای با قطرهای مختلف تعیین هدایت هیدرولیکی هر دو نوع خاک ریزدانه و درشت دانه‌ را تسهیل می‌نماید (لوله باریکتر مناسب خاکهای با هدایت هیدرولیکی کم و لوله بزرگتر مناسب خاکهای با هدایت هیدرولیکی زیاد است). این سه لوله شیشه‌ای بر روی یک تخته مدرج جاسازی شده و در پایین هر کدام از آنها یک شیر قرارداده شده است. این شیرها از یک طرف توسط لوله لاستیکی به یک منبع شیشه‌ای تأمین آب و از طرف دیگر به لوله‌ای لاستیکی که آب را به قالب نمونه خاک وارد می‌سازد وصل شده‌اند. دو رویکرد کلی برای تعیین میزان هدایت هیدرولیکی آب وجود دارد: رویکرد تجربی، در این رویکرد هدایت هیدرولیکی وابسته به ویژگی‌های خاک مانند پوکی، توزیع اندازه‌های گوناگون دانه‌های خاک در لایه‌های آن و بافت خاک است. رویکرد آزمایشگاهی، در این رویکرد هدایت هیدرولیکی را به کمک آزمایش‌های هیدرولیکی و استفاده از قانون دارسی بدست می‌آوریم. روش آزمایشگاهی خود به دو دسته بزرگ زیر تقسیم می‌شود: آزمون آزمایشگاهی بر روی نمونه‌های برداشته شده از خاک محل. آزمون صحرایی (آزمون درجا) که خود شامل دو زیرگروه‌است: آزمون‌های صحرایی در اندازهٔ کوچک که به کمک مشاهدهٔ بلندی سطح آب در فضاهای خالی خاک انجام می‌شود. آزمون‌های صحرایی در اندازهٔ بزرگ مانند آزمون پمپ یا آزمون تخلیه در چاه یا به کمک مشاهدهٔ نحوهٔ عملکرد سامانهٔ افقی زهکشی محل. آزمون‌های صحرایی در اندازهٔ کوچک خود دوباره به دو زیرشاخهٔ دیگر زیر تقسیم می‌شوند: نفوذ به فضاهای خالی که در بالای سطح آب زیرزمینی قرار دارند. نفوذ به فضاهای خالی که در زیر سطح آب زیرزمینی قرار دارند.