دانلود مقالات ISI درباره بیوراکتور غشایی + ترجمه فارسی

بیوراکتور غشایی (Membrane bioreactor) یا به طور اختصار MBR ترکیبی از تصفیه بیولوژیکی رشد معلق لجن فعال و تأسیسات صاف سازی غشایی است، که وظیفه مهم آن جداسازی ذرات جامد/ مایعی است که معمولاً از زلال سازهای تصفیه ثانویه فاضلاب عبور کرده اند. غشاهای کم فشار (نظیر میکروفیلتراسیون ویا اولترافیلتراسیون) به طور معمول در MBRها مورد استفاده قرار می گیرند. سیستم های تصفیه متداول دارای یک واحد هوادهی فاضلاب، زلال ساز ثانویه و احتمالاً صافی های ثالثیه می باشند. هنگامی که تصفیه پساب با استفاده از فرایندهای بیولوژیکی هوازی یا بی هوازی باشد، پایداری سیستم و کیفیت آب تصفیه شده معمولا وابسته به جداسازی لجن باقیمانده در انتهای فرایند است. در واقع در فرایندهای لجن فعال جهت این جداسازی اجزای معلق محیط کشت باید به صورت لخته در آیند. علاوه بر این، دفع مقدار زیاد لجن تولید شده در این فرایند موجب افزایش هزینه ها می گردد. با استفاده از بیوراکتور غشائی (MBR) برای تصفیه فاضلاب می توان بر مشکلات جاری فرایندهای لجن فعال که اکثرا مربوط به جداسازی توده میکروبی از آب تصفیه شده است، فائق آمد. در این نوع بیوراکتورها میکرو یا الترافیلتراسیون جایگزین فرایند ته نشین سازی شده است. در این روش به دلیل حبس کامل باکتری ها و ویروس ها کیفیت آب تصفیه شده افزایش می یابد. همچنین امکان افزایش غلظت توده میکروبی به میزان قابل توجهی وجود دارد که موجب کاهش حجم راکتور و همچنین کاهش نرخ تولید لجن می شود. افزون بر آن فضای مورد نیاز واحد تصفیه پساب به دلیل حذف تانک های ته نشینی و کاهش سایز بیوراکتور، به دلیل افزایش غلظت توده میکروبی، کاهش می یابد. دو نوع سیستم غشایی قابل استفاده در MBRها وجود دارند: سیستم های کارتریجی درون لوله ای با نیروی محرکه خلأ که برای نصب در داخل بیوراکتور غشایی طراحی شده اند. فناوری های غشایی مستغرق از غشاهای فیبری توخالی یا صفحه تخت استفاده می کنند که به واسطه نیاز به فشار اندک (نیروی خلأ) برای بهره برداری و تطبیق آسان تر با تغییرات انواع مواد جامد موجود در بیوراکتورهای لجن فعال و هزینه نهایی کمتر به خصوص در تأسیساتی در ابعاد تأسیسات شهری از متداول ترین کاربردهای بیوراکتور غشایی محسوب می شوند. در سیستم های با نیروی محرکه فشار در تأسیسات صنعتی که پسماندهای آنها دارای ویژگی هایی همچون دمای بالا می باشد، استفاده از غشاهای سرامیکی متداول تر هستند. یک سیستم راکتور بیولوژیکی غشایی مستغرق، در ساده ترین شکل خود قادر به انجام کلیه کارهایی است که به وسیله یک سیستم هوادهی لجن فعال، زلال سازهای ثانویه و صاف سازی ثالثیه در یک مخزن مجزا صورت می گیرد. امروزه از بیوراکتورهای غشائی به منظور تصفیه انواع مختلف پساب نظیر فاضلاب شهری، فاضلاب با بار آلی بالا و پساب های سنگین استفاده می شود. از مزایای بیوراکتورهای غشائی در مقایسه با روش های مرسوم لجن فعال به موارد زیر می توان اشاره کرد. - حذف کامل جامدات - ضد عفونی کردن پساب تصفیه شده - جداسازی زمان ماند هیدرولیکی hrt و زمان ماند لجن SRT - قابلیت بارگزاری بیشتر و زمان ماند لجن طولانی تر - تولید لجن به مقدار کمتر و یا حتی صفر - فعال شدن سریع سیستم - سایز کوچکتر - مصرف کمتر انرژی