دانلود مقالات ISI درباره بیفنیل پلی‌کلر + ترجمه فارسی

بیفنیل پلی‌کلر شده یا (PCB) یک ترکیب آلی کلر با فرمول C12H10−xClx است. بیفنیل پلی‌کلر شده در دوره‌ای به فراوانی به عنوان دی‌الکتریک و سیال سردکننده در ابزارهای الکتریکی، دستگاه‌های کپی بدون کربن و سیال‌های انتقال حرارت کاربرد داشت. همچنان PCB به دلیل طول عمر بالایی که دارد به فراوانی کاربرد دارد البته از دههٔ ۱۹۶۰ پس از آنکه یک سری مشکلات دربارهٔ این ماده معلوم شد، تولید آن به شدت کاهش یافت. بیفنیل پلی‌کلر شده برای محیط زیست، سمی است و در ردهٔ آلاینده‌های آلی دیرپا جای دارد. در ۱۹۷۹ کنگرهٔ آمریکا تولید PCB را ممنوع کرد همچنین کنوانسیون آلاینده‌های آلی دیرپای استکهلم هم در سال ۲۰۰۱ همین رای را اعلام کرد. مرکز جهانی تحقیقات سرطان PCB را قطعاً برای انسان، سرطانزا اعلام کرد. همچنین آژانس حفاظت محیط زیست ایالات متحده آمریکا (EPA) این ماده را برای حیوانات، سرطانزا و برای انسان احتمالاً سرطانزا اعلام کرد. آنالوگ ساختاری برمی برای PCB، بیفنیل پلی‌برم شده (PBB) است که آن هم نگرانی‌های زیست‌محیطی خود را دارد. پلی کلرید بی فنیل مخلوطی از مواد شیمیایی منحصر بفردی است که بمدت خیلی زیاد در ایالات متحده تولید نشد، اما هنوز در محیط زیست وجود دارد، تاثیراتی که PCB برسلامتی دارد شامل جوشهای پوستی در بزرگسالان، تغییرات رفتاری در سیستم عصبی و ایمنی بچه ها همانطور که باعث ایجاد سرطان در حیوانات می شود. ترکیبات PCB بوسیله اتصال اتم های کلرین به مولکول بی فنیل بوجود می آیند. 209 ترکیب PCB ممکن است وجود داشته باشد. منابع طبیعی شناخته شده ای ازPCB وجود ندارد. PCB به شکل مایع، جامدوشفاف وزرد رنگ هستند. تعدادی ازPCB با قرار گرفتن در معرض هوا تبخیر می شوند. PCB از طریق بویایی یا چشایی تشخیص داده نمی شوند. PCB در ایالات متحده با نام تجارتی آرکلر شناخته شده اند. PCB ها بعنوان خنک کننده وروان ساز در ترانسفورماتور – خازنها ودیگر تجهیزات الکتریکی استفاده می شوند زیرا آنها به آسانی نمیسوزند و عایق کننده های خوبی هستند. تولید PCB در سال 1997 در ایالات متحده متوقف شد، مدارک نشان می دهد آنها در محیط باقی مانده وتاثیرات مضری برسلامتی دارند. فرآورده های ساخته شده قبل از سال 1997 که ممکن حاوی PCB باشند، شامل لامپهای فلورسنت قدیمی و تجهیزات الکتریکی محتوی PCB، خازنها، میکروسکوپ ها وروغنهای هیدرولیکی می باشند. ویژگی‌ها فیزیکی و شیمیایی ترکیب‌های این ماده، مایعی با اندکی گرانروی و به رنگ زرد کمرنگ است. این مواد آب‌گریزند و انحلال‌پذیری کمی در آب دارند (۰٫۰۰۲۷ تا ۰٫۴۲ نانوگرم در لیتر)؛ اما در بیشتر حلال‌های آلی مانند روغن‌ها و چربی‌ها، انحلال پذیری خیلی خوبی دارند. فشار بخار این مواد در دمای اتاق کم است. گذردهی نسبی آنها بین ۲٫۵ تا ۲٫۷ قرار دارد، رسانش گرمایی و نقطه اشتعال (بین ۱۷۰ تا ۳۸۰ درجهٔ سانتیگراد) بسیار بالایی دارند. چگالی آنها میان ۱٫۱۸۲ تا ۱٫۵۶۶ کیلوگرم بر لیتر قرار دارد. دیگر ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی PCB بسته به ردهٔ آنها تغییر می‌کند. هرچه درجهٔ کلری شدن بیشتر شود، نقطهٔ ذوب و چربی‌دوستی افزایش می‌یابد و فشار بخار و حلالیت در آب کاهش می‌یابد. PCB به آسانی شکسته نمی‌شود از این رو در صنعت بسیار مورد توجه است. همچنین مخلوط‌های PCB در برابر اسیدها، بازها، اکسید شدن، هیدرولیز و دگرگونی‌های دمایی مقاوم اند. این مواد در اثر اکسید شدن ناقص می‌توانند دی‌بنزوفوران و دی‌بنزودی‌اکسین‌های به شدت سمی تولید کنند. PCB به آسانی در پوست، PVC و لاتکس (لاستیک طبیعی) نفوذ می‌کند. از جمله مواد مقاوم در برابر PCB می‌توان به ویتون، پلی‌اتیلن، پلی‌وینیل استات (PVA)، پلی تترافلوئورواتیلن (PTFE)، لاستیک بوتیلی، لاستیک نیتریلی و نئوپرن اشاره کرد.