دانلود مقالات ISI درباره فنل + ترجمه فارسی

فنل، اکثرا بنام اسید کاربولیک نامیده می‌شود، چون خاصیت اسیدی ضعیفی دارد. فنل به شکل کریستالهای سوزنی شکل بهم پیچیده یا جدا از هم، یا توده کریستالی بیرنگ یا کمی صورتی و با بوی مخصوص وجود دارد. آب به نسبت 10 درصد در فنل حل می‌شود. فنل پایدارترین جسم از دسته فنل‌هاست. در اثر هوا کمی اکسیده می‌شود بوسیله حرارت می‌تواند استرلیزه شود. فنل یکی از قدیمی‌ترین آنتی سپتیک‌ها است که در سال 1867 در جراحی وارد شد. اثر فنل روی نسوج سمی است و فنل خالص روی پوست اثر خورنده داشته، بسیاری نسوج را ضایع می‌کند. در صورت تنفس یا خورده شدن این ماده توسط انسان این ماده وارد گردش خون خواهد شد و در صورت تماس با پوست کمتر وارد خون خواهد شد. قرار گرفتن در معرض فنول در کوتاه مدت می تواند باعث سوزش چشم‌ها و سر درد شود. افرادی که تماس پوستی با مقدار زیادی از فنول دارند، سوزش پوست، ضایعات کبدی، ادرار تیره و ضربان نا منظم قلب در آن‌ها مشاهده می شود. بلعیدن مقدار زیادی از فنول می تواند باعث سوختگی‌های داخلی و مرگ شود. اما فنول می تواند در علم پزشکی به عنوان یک ماده بی هوش کننده و همچنین یک ماده ضد عفونی کننده مورد استفاده قرار گیرد. همچنین آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان(به انگلیسی: International Agency for Research on Cancer) فنول را به عنوان ماده ای غیر سرطان زا طبقه بندی کرده است. فنول‌ها مایع یاجامدهایی با دمای ذوب پایین هستند. دمای جوش آنها به علت پیوند هیدروژنی، کاملاً بالاست. خود فنول(C۶H۵OH)احتمالاً به علت تشکیل پیوند هیدروژنی با آب، کمی درآن انحلال پذیر است (9 گرم در 100 گرم آب). بیشتر فنول‌های دیگر اساساً در آب انحلال ناپذیرند. فنول‌ها بی رنگ هستند مگر آنکه گروهی مولد رنگ وجود داشته باشد. فنل یک جزء در روش استخراج فنل-کلروفرم مایع / مایع در زیست شناسی مولکولی برای به دست آوردن اسیدهای نوکلئیک از بافت یا نمونه کشت سلولی استفاده می شود. بسته به pH محلول DNA و یا RNA استخراج گردد. فنل است در تهیه رزین، رنگ، مواد منفجره، روان کننده، آفت کش ها و پلاستیک استفاده می شود. به طور غیر مستقیم در تهیه تخته سه لا مفید است. فنل نیز به عنوان یک حلال آلی به حل الکل، کلروفرم و اتر استفاده فنل ما این است که مورد استفاده برای تولید طیف گسترده ای از واسطه های شیمیایی، از جمله رزین های فنولیک، بیس فنول -A، طرح کاپرولاکتام و فنول آلکیل بوی بسیار تندی دارد، دارای طعم شیرینی است و قابل احتراق است. همچنین فنل در صنایع نفت، چرم، کاغذ، صابون سازی، اسباب بازی، دارویی، دباغی، رنگرزی وکشاورزی مصرف دارد. مهمترین کاربرد فنل در تهیه رزین های فنلی است فنل در تولید از 1860s بوده است. یکی از استفاده های اولیه برای فنل به عنوان یک ضد عفونی کننده بود. در اواخر قرن 19th، دانشمندان صنعتی کاربرد های جدید برای فنل در سنتز رنگ، آسپیرین و یکی از اولین مواد منفجره بالا، اسید پیکریک پیدا شده است. همانطور که در اوایل سال 1872، مشخص شد که فنل می تواند با آلدئیدها (برای مثال methanal ) تغلیظ شده به ترکیبات صمغی، یک فرآیند هنوز در استفاده از امروز. رزین فنل - methanal ( فرمالدئید) هستند که بر اساس از قدیمی ترین پلاستیک، و هنوز هم مورد استفاده به کم هزینه پلاستیک ترموست مانند ملامین و باکالیت، مورد استفاده در تجهیزات الکتریکی. این رزین ها نیز گسترده به عنوان عامل اتصال دهنده در تولید محصولات چوبی مانند تخته سه لا و ام دی اف استفاده می شود