دانلود مقالات ISI درباره آبزی پروری + ترجمه فارسی

آبزی پروری (به انگلیسی: Aquaculture)(پرورش آبزیان) از شاخه‌های صنعت است و هدف از آن پرورش دادن آبزیان نظیر ماهیان، میگوها، گیاهان آبزی و جلبکها جهت مصارف خوراکی و صنعتی است. همچنین عبارت است از پرورش انواع مختلف آبزیان جانوری و گیاهی در محیط های آبی می باشد. همان گونه که کشاورزی عبارت است از تولید، عمل آوری و عرضه محصولات حاصله از کشت و زرع بر روی زمین، کشتاب ورزی نیز شامل تولید، عمل آوری و عرضه تولیدات غذایی حاصله در محیط های آبی است. به طور کلی می توان گفت که آبزی پروری شامل پرورش و تولید انواع آبزیان خوراکی، زینتی، دارویی و صنعتی در آبهای شور، نیمه شور، و شیرین است. معمولا به پرورش آبزیان در آب دریا آبزی پروری دریایی ( Mari culture ) گفته می شود. اهمیت آبزی پروری آبزی پروری یکی از ساده ترین و اقتصادی ترین راه های تولید پروتئین حیوانی است، زیرا: 1. می دانیم که به رغم وجود آب کافی در برخی از مناطق کشور، کیفیت زمین و خاک به گونه ای است که برای کشاورزی مناسب نیست. بهره گیری از بسیاری از این زمین ها، برای آبزی پروری، عملی است. 2. میزان تبدیل غذا به گوشت در آبزیان به مراتب بیشتر از سایر جانوران پرورشی است. آبزیان پرورشی جزء جانوران خونسرد هستند که درجه حرارت بدن آنها تابع گرمای محیط است و بر خلاف پرندگان و پستانداران، نیازی به صرف انرژی برای ثابت نگه داشتن درجه حرارت بدن خود ندارند. در واقع آبزیان در مقایسه با دام و طیور، مقدار بیشتری غذای مصرفی خود را می توانند تبدیل به گوشت کنند. 3. برخی از آبزیان پرورشی می توانند برای تامین نیازهای غذایی خود از مواد آلی پوسیده، مازاد غذایی انسان، و از همه مهمتر، تک سلولی های گیاهی و جانوران ریز آبی استفاده کنند. تولیدتک سلولیهای گیاهی (فیتوپلانکتونها)،وجانوران ریزآبی ( زئوپلانکتونها ) به راحتی از طریق دادن کود حیوانی یا کود آلی به آب انجام می گیرد. 4. بسیاری از منابع غذایی که در حال حاضر، به دلایلی نمی توانند مورد مصرف غذایی آبزیان یک منطقه قرار می گیرند، می توانند برای تولید برخی از آبزیان پرورشی مصرف شوند. برای مثال از پلانکتونهای گیاهی مناطق جزر و مدی دریاهای جنوب می توان برای پرورش انواع مناسب صدف های پرورشی استفاده کرد. 5. در بسیاری از موارد در پرورش آبزیان، می توان از آب به صورت عبوری استفاده کرد، بدون اینکه افت چشمگیری در میزان آن ایجاد شود. برای مثال برای پرورش انواع ماهی های سرد آبی مثل ماهی قزل آلا، از آب به صورت عبوری استفاده می شود و پس از گذشتن از کانال های پرورشی، می توان از آن برای کشاورزی استفاده کرد. بدیهی است که چنین آبی، با توجه به مواد غذایی که از طریق مواد دفعی ماهی ها به آن افزوده می شود، و یا مازاد مواد غذایی آن، برای کشاورزی مناسب تر است، اگر چه ممکن است برای مصارف انسانی و یا صنعتی نامناسب بوده و نیاز به پالایش داشته باشد. 6. میزان بهره برداری از آبزیان پرورشی در واحد سطح معمولا از تولیدات کشاورزی بیشتر است. در هر هکتار استخر آبزیان گرم آبی با توجه به مدیریت مناسب می توان سالانه 3 تا 8 تن برداشت نمود. برای ماهیان سرد آبی این مقدار ممکن است 10 تا 15 کیلوگرم در متر مربع باشد. 7. پروتئین آبزیان در مقایسه با سایر پروتئین های حیوانی، پر ارزش تر، مفید تر و قابل هضم تر ا ست. 8. بسیاری از منابع آبی وجود دارند که بلا استفاده مانده اند و از آنها می توان برای تولید ماهی یا سایر آبزیان استفاده کرد، بدون اینکه تغییر کمی یا کیفی چشمگیری در آنها به وجود آید. پرورش آبزیانبه عملیاتی که منجر به رشد آبزیان می گردد اتلاق می شود. این تکاپو عبارازمایش از ایجاد محیط مناسب و شرایط نیاز برای تولید مثل آبزیان در محیطی از استخرها و کانالهای آبرسان خروجی و ورودی – زهکشی و تأسیسات آبزی پرورشی که برای پرورش ماهی بوجود آمده است. آبزیان به موجودات گیاهی و جانوری که در آب زیست می نمایند گفته می شود و در اینجا منظور از آبزیان ماهیان می باشند که در آبهای دریایی، رودخانه، آبگیرهای طبیعی ومصنوعی زندگی می کنند منابع آبی بیشتردربرگیرنده دریاچه، تالاب، دریاچه پشت سد خاکی، دریاچه پشت سد بتونی، زهکشی و رودخانه ها می باشد. همه ماهیانیکه در آبهای بالای 14 درجه سانتیگراد رشد و نمو می نمایند و درمحیط های مصنوعی: ( آببندان –سدهای ساخته شده استخر و مزرعه … ) به منظور تولید گوشت پرورش داده می شوند ماهیان گرمابی نامیده می شوند. ( مانند ماهی کپور معمولی،فیتوفاگ، ماهی آمور و ماهی سرگنده ) همه ماهیانی که در آبهای بالای 6 درجه سانتیگراد الی 19 درجه سانتیگراد رشد و نمو می نمایند و در محیط های مصنوعی پرورش می یابند به عنوان ماهیان سردآبی تعریف می شوند همچون این ماهیان ماهی قزل آلای رنگین کمان را می توان نام برد جامعه آبزی پروری استان خراسان می باشد