دانلود مقالات ISI دربارهجلبک + ترجمه فارسی

جلبک(Algae) به موجودات گیاه مانند آبی می‌گویند. هر جا که اندکی خیس یا مرطوب باشد گیاهان بدون گل یافت می‌شوند. ساده‌ترین آن‌ها، جُلبَک‌ها، خزه‌ها، هپاتیکها و کرف‌ها هستند. اکثر آن‌ها نزدیک یا داخل آب زندگی می‌کنند و ریشه حقیقی ندارند بازدانگان، پیشرفته‌ترین گیاهان بدون گل محسوب می‌شوند. آن‌ها دارای ریشه‌های عمیق و برگ‌های ضد آب هستند و می‌توانند در مکان‌های خشک زندگی کنند. جلبکها ساده‌ترین موجودات واجد کلروفیل هستند. سه تفاوت عمده بین جلبکها و گیاهان عالی وجود دارد. اولا جلبکها فاقد ریشه، ساقه و برگ‌ هستند، ثانیا در اطراف اندامها یا ساختارهای زایشی جلبکها یاخته‌های محافظ وجود ندارد، ثالثا جنین در جلبکها دیده نمی‌شود. در طبیعت جلبکها در محیطهای گوناگون یافت می‌شوند. آب محیطی است که بیشترین جلبکها را در خود جای داده است. جلبک ها موجوداتی کلروفیل دار هستند و غذای خود را از فتوسنتز به دست می آورند. پیکر جلبک ها از ریسه تشکیل شده است. ریسه یا تال به ساختارهای ساده ای گفته می شود که بر خلاف گیاهان عالی به صورت ریشه، ساقه و برگ تمایز نیافته اند. پیرامون اندام های زایشی جلبک ها یاخته های نازا وجود ندارد. در واقع ساختارهای تولید مثلی آن ها به طور کامل به هاگ یا یاخته جنسی تبدیل می شوند. این ویژگی با چند استثنا در تمام جلبک ها دیده می شود. بر عکس، در تمام گیاهان دیگر به جز جلبک ها، اندام های زایشی و تولید مثلی از یک یا چند لایه یاخته نازا و محافظ احاطه شده است و در واقع یاخته های محافظ فضایی را به وجود می آورند که داخل آن ها یاخته های زایشی به وجود می آیند. در اغلب جلبک ها یاخته تخم که از ترکیب یاخته های جنسی نر و ماده به وجود می آید، پس از تشکیل، مستقیما تقسیم شده و به جلبک جدیدی تبدیل می گردد. در صورتی که در گیاهان پیشرفته تر، یاخته تخم ابتدا مراحل نمو جنینی را طی می کند و پس از آن گیاه جدید به وجود می آید. در سطح خاکهای مرطوب نیز تعداد بسیار زیادی جلبک یافت می‌شود. بخشهای هوایی درختان و همچنین سنگها و صخره‌ها محلهای دیگری هستند که جلبکها می‌توانند بر روی آنها رشد کنند. بعضی از جلبکها می‌توانند در محیطهای غیر معمولی، مثل دریاچه‌های نمک، چشمه‌های آب گرم و یخچالهای طبیعی و حتی در درون بدن و بافتهای موجودات زنده زیست کنند. اندازه تال در جلبکها از چند میکرون تا چندین متر می‌رسد. همچنین تال به اشکال مختلف از قبیل تک یاخته‌ای (متحرک و غیر متحرک)، کلونی، ریسه‌ای، پارانشیمی و سیفونی دیده می‌شود. ساختار یاخته‌ای جلبکها نیز به دو صورت پروکاریوتی و یوکاریوتی است. ساختار پروکاریوتی مربوط به جلبکهای سبز - آبی و ساختار یوکاریوتی مربوط به بقیه جلبکهاست.